de macht der gewoonte

Terwijl ik hier mijn tweede krant opensla in mijn browser, begint het plots te dagen. Eigenlijk had ik net zo goed de papieren versie kunnen meenemen, gezien Tessa toch nog op de lappen is tot vrijdagnacht.

Maar neen, toen ik vanochtend het huis verliet, heb ik gewoontegetrouw mijn krant in mijn tas gestoken, en DM voor de gangdeur achtergelaten zodat Tessa ze niet kan missen, wanneer ze een uurtje later vertrekt.

Juist ja. Maar ik heb wél de voordeur op dubbel slot gedaan.

2 gedachtes over “de macht der gewoonte”

  1. ik ben deze nacht wakker geworden en dacht “waar is ie nou?”. Ben naar beneden gegaan, slaapdronken en zachtjes “Liefje?” roepend.
    In de keuken beneden me gerealiseerd dat ie er niet was.
    ik ben een zielig kind, echt waar.

Reacties zijn gesloten.