Het is toch wat met De Lijn. 1% van de bestuurders bestaat uit het meest onbeschofte rapaille dat ge in u leven gaat tegenkomen, de overige 99% zijn gewoon mensen die hun job goed doen. Zoals overal.
Daarnet kwam ik buiten uit De Poort, en staat er aan de overkant een 1 richting station, die net niet aanzette. De chauffeur had mij in het oog gekregen, en voorwaar hij was zo vriendelijk te wachten.
Aan het Sint-Pietersstation wil ik overstappen op de 4, die mij toch twee haltes dichter bij huis brengt, en ook daar had de chauffeur mij in de gaten. Ik zag haar immers in de spiegel naar mij kijken, terwijl ik mijn hand in de lucht hield om te duiden dat ik graag met haar tram zou meerijden. En evengoed keek ze mij aan toen haar blik in een grijns veranderde, en ze de deuren sloot. Net toen ik aan haar deur klopte keek ze nog opzij, grijnsde dieper, haalde haar schouders op, en zette ze aan. En dat, beste lezer, bedoel ik wanneer ik het heb over onbeschofte chauffeurs.
(Vergeet de tweede zin van dit stukje niet te lezen alstublieft.)