Voor Match Point is Woody Allen de Grote Plas overgestoken; het is de eerste keer dat 70-jarige regisseur een film volledig in London draaide. De film is dan ook een Britse productie, gefinancierd door o.a. BBC Films en Bank of Ireland, die –in tegenstelling tot de Amerikaanse productiehuizen– Allen de nodige vrijheid konden garanderen bij het maken van zijn film. Die Britse samenwerking is de regisseur zodanig bevallen dat hij ondertussen onder dezelfde voorwaarden reeds een tweede film heeft opgenomen (Scoop). Ook in die film werd actrice Scarlett Johansson een hoofdrol toebedeeld.
Chris Wilton (Jonathan Rhys-Meyers), een tennisspeler die het pro circuit heeft verlaten, komt in Londen aan de bak als tennisleraar. Hij ontmoet er Tom Hewett (Matthew Goode), en door hun gedeelde interesse voor opera’s klikt het meteen. Tom loodst Chris niet alleen de opera binnen, waar zijn ouders over een box beschikken, maar introduceert hem ten huize Hewett bij zijn ouders en zijn zuster, Chloe (Emily Mortimer). Chloe voelt zich meteen aangetrokken tot Chris, en de interesse lijkt wederzijds. Het komt tot een romance tussen beiden, maar dan ontmoet Chris, op een feestje bij de Hewetts, Nola (Scarlett Johansson), de verloofde van Tom.
Alle ingrediënten voor een goede en onderhoudende film zijn aanwezig: verwikkelingen, spannende intriges, en de moeilijke keuze van Tom tussen Chloe en Nola. Op sommige momenten lost de film de verwachtingen ook in (vooral naar het einde toe), maar het grootste deel overstijgt de middelmaat niet. Match Point wordt vooral gedragen door de reputatie van de Allen en Johansson, maar de regisseur mist een aantal (eigen) voorzetten.
Zo zien we herhaaldelijk een poging tot verdere integratie van het opera thema in de film, aarzelt Allen tussen drama, thriller en komedie, waarbij helaas geen van de drie fatsoenlijk worden uitgewerkt. Vooral in het middenstuk haalt Match Point amper het niveau van de betere TV-film, maar op het einde wordt veel goed gemaakt. Geslaagd is de introductie van Detective Banner (James Nesbitt) waarmee toch nog een stukje van de oude Allen humor de film binnensluipt.
Dat alles maakt van Match Point geen film die u moét gezien hebben. De film is onderhoudend en bevat de nodige hoogtepunten, maar er draait momenteel beter werk in de Gentse zalen.
Match Point van Woody Allen met Scarlett Johansson en Jonathan Rhys-Meyers, te zien in Sphinx (Sint Michielshelling).
(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt)