bloeddinges

Slechts zelden zich iemand in zoveel bochten weten te wringen als Jan Temmerman (filmrecensent DM) daarnet op Radio1 voor een korte bespreking van De Bloedbruiloft.

Bespreking is evenwel niet het juiste woord, want hij slaagde er wonderwel in geen enkel oordeel over de film kenbaar te maken. In plaats daarvan kregen we als antwoord op “toch was het applaus slechts heel minimaal” te horen dat in bepaalde zalen de akoestiek wel heel slecht was, en geluid (zoals applaus) daardoor sterk gedempt wordt. Het publiek was ook niet het juiste publiek voor de film, want we hadden hier te maken met een publiek dat niet gewoon was naar de cinema te komen, en daardoor deze film misschien niet kon smaken.

In een zwak (sterk?) moment gaf hij evenwel toe dat, indien de naam Deruddere niet op de aftiteling zou voorkomen, deze film waarschijnlijk niet eens bij ons in de cinema zou terecht komen. Maar, zo sprak hij meteen goed, heeft dat hoogst waarschijnlijk ook iets te maken met het feit dat we hier gewoon weinig duitstalige films te zien krijgen.

Elke dag vijf keer herhalen, meneer Temmerman, en dan gaat u het zelf nog geloven ook.