Hoe snel De Gouden Klok ook in mijn preferred list was gekomen, zo snel gaat het restaurant er nu ook uit. Wat we zaterdag voorgeschoteld kregen, rechtvaardigt immers op geen enkele manier de prijs die we ervoor moesten betalen.
Het begon al bij het binnenkomen. “een tafel voor vier? bent u dat zeker?” du-uh.
En dan de menu. we namen (opnieuw) het degustatiemenu, maar wat bleek, in zo’n zes maanden tijd was dat quasi ongewijzigd gebleven (terug foie gras en kreeft).
Het hapje bij de aperitief was een stukje koude artisjok (te lang in de pan gelegen), overgoten met een dikke witte saus gepresenteerd op een chinese lepel.
De foie gras was, in tegenstelling tot de vorige keer, koud, met verder dezelfde gekarameliseerde appeltjes, en een lekkere zoete witte. Nu kan ik best leven met koude foie gras, maar niet als die eruit ziet, en smaakt als een goedkope levermousse zoals ik ook in de carrefour kan kopen.
Ravioli van wilde bospaddestoelen. De raviloli waren eigelijk tortellini, en volgens een tafelgenoot zagen ze eruit en smaakten ze ook naar de tortellini van buitoni (te koop in elk grootwarehuis). Geserveerd met een te koude witte wijn.
Daarna kwam men –rode fles wijn in de hand– ons vragen wie er de vis nam. Een beetje verwonderlijk, want niemand had vis besteld. Het verwonderde ook de jongedame, waarna ze ons alsnog rijkelijk een heerlijke drosty-hof shiraz uitschonk. Terwijl wij eigenlijk op kreeft wachtten.
Nu goed. De kreeft was –wat mij betreft– zeer te doen, maar zal zeker niet van het kaliber geweest zijn zoals Guy Van Cauteren (Het Laurierblad) het al de ganse week op vitaya demonstreert. Gelukkig zagen ze hun vergissing in, en kregen we er witte wijn bij (terug te koud).
Daarna het hoofdgerecht. Ik had een duifje, david lamsbout, en tessa en nathalie eend. Om een of andere reden werd mijn gebraden duifje-in-de-pan aan alle disgenoten ter goedkeuring getoond (misschien maakten ze alweer een vergissing en dachten ze dat iedereen hetzelfde nam). De borden werden gebracht, en wat bleek, iedereen had dezelfde saus, dezelfde presentatie: aardappelpuree met venkel, en dan resp de duif, lamsbout en eend erbovenop. Niet echt creatief.
Allez dan, een mogelijke oorzaak: de zaak was volzet. Naast de gewone ‘normale’ gasten was er een gezelschap rond Jan Hoet, dat waarschijnlijk de absolute aandacht van de keuken kreeg. So what. Belabberd excuus. De Gouden Klok is uit mijn lijst geschrapt.