A family looks to prevent evil spirits from trapping their comatose child in a realm called The Further.
Regisseur: James Wan
Schrijver: Leigh Whannell
Met: Patrick Wilson, Rose Byrne, Ty Simpkins
IMDB
Name dropping, here we go.
Het scenario voor Insidious komt van Leigh Whannell, de man die de Saw franchise op de wereld losliet. Naast Saw is Insidious zijn grootste verdienste als schrijver, wat de man er echter niet van heeft weerhouden om ook als acteur in allerlei films mee te spelen. Ook in zijn eigen creaties doet hij, zowel in Saw als in Insidious, waar hij de –nogal droge– rol van Specs voor zich neemt.
James Wan doet een beetje hetzelfde: hij schreef mee aan zowel Saw als Insidious, maar is daarnaast vooral een regisseur (en producer). Naast de twee eerder vermelde franchises, is hij ook de regisseur voor The Conjuring (deel twee komt dra op u af).
Patrick Wilson is voornamelijk acteur, en speelt in een verscheidenheid aan rollen, van het verrassende Hard Candy, het mainstream Lakeview Terrace (waarin hij het opneemt tegen de buurtteisterende Samuel L. Jackson), Watchmen, het hilarische Let’s Kill Ward’s Wife, in de serie Fargo, maar helaas ook Zipper. Voor James Wan draait hij mee in The Conjuring (1 én 2) en Insidious (1 én 2).
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=zuZnRUcoWos&w=560&h=315]
Insidious is op zijn best als u hem bekijkt als intro op deel 2. Er worden heel wat plotlijnen uitgezet, maar niet volledig, of slechts halfslachtig uitgewerkt, al zetten de acteurs een geloofwaardige prestatie neer. Insidious zit vol invloeden van een heleboel andere films uit het genre, niet in het minst van Poltergeist (het origineel, niet de slappe remake).
Er komt weinig bloed voor in deze film –het is absoluut geen slasher– maar de makers zijn erin geslaagd om spanning op te wekken door de doorgedreven angst voor wat er zou kunnen komen. Insidious is een ghost story, en dat blijken toch nog steeds de meest beangstigende verhalen te zijn.