Verschrikkelijk veel genot heb ik al gehad van mijn iPod Mini. De 4GB versie was meer dan genoeg voor mijn muzieknoden; waarschijnlijk volstond zelfs de 1GB iPod Shuffle, maar shuffling is dan weer geen echte optie als je veel naar klassieke muziek luistert.
Hoe ga ik tewerk (ik heb daar waarschijnlijk al eerder over bericht, maar een beetje herhalen kan nooit kwaad)? ’s Zondags wordt de iPod bevolkt: de nieuwe aanwinsten van de zaterdagse Fnac-raid gaan er zonder uitzondering op, en daardoor moeten er ook onvermijdelijk een paar albums af.
Het gevolg is dat, over een periode van een paar weken, ik bijna automatisch te weten kom wat goed is (correctie: wat ik graag hoor), en dat ik na een week meestal reeds inzie waar ik mijn geld beter niet aan had uitgegeven.
Deze inleiding, om u een paar tips aan de hand te doen.
- Op de absolute eerste plaats komen de Nouvelles Suites van Rameau door Alexandre Tharaud. Oorspronkelijk geschreven voor klavecimbel, speelt Tharaud de suites (speciaal voor u) op piano. Weg de harde metalige (en soms) jengelend frivole klanken, en in plaats krijgen we de gedemptere en veel coherenter klinkende vleugel.
- Een gedeelde tweede plaats: Tharaud opnieuw. Niet de Concertos Italiens van Bach, al zijn ook die zeer de moeite waard, maar Ludwig van / MM 51 / A deux mains / Rrrrrrr van Mauricio Kagel. Hedendaags klassiek, maar verrassend toegankelijk (ik gebruik die omschrijving wel meer, als zou hedendaags klassiek by definition niet toegankelijk zijn).
- De Piano Sonatas van Mozart, door Andreas Staier. Verrassend, gedisciplineerd, fun, en trapt niet in de val van de populariteit met het Alla Turca (dat u allemaal kent, al zegt de naam u niks).
Mijn duim weet vervolgens ook met graagte te draaien naar: Falling into place (Delavega) / Blue Note Trip (Jazzanova) / A song about a girls (Zita Swoon). Maar daar ben ik nog niet echt uit. Wordt vervolgd.
BTW tips zijn ALTIJD welkom! Ik ben nogal eclectisch, dus houdt u niet in. (Er is maar 1 ding waar ik met de beste wil van de wereld niet naar kan luisteren: rap en consoorten. Geen Eminem, geen Filip Kowlier, geen mofo gangsta’s dankuwel.)
Die Nouvelles Suites intussen ook al goed verkend. Heel fris: zeer ‘Bachiaans’ en met een quasi jazzy tintje af en toe (vb. track 2). Die Kagel, daar heb ik het moeilijk mee, behalve met de eerste twee nummers. De rest voelt eerder aan als een ‘sonografische toneelvoorstelling’, een soundscape als het ware, dan degelijke muziek waar je kan van genieten/over nadenken. Voorlopig zit die in mijn categorie ‘miskopen’. Uw schuld, you bastard! 😉
Ikzelf ontwikkel binnen de kortste keren allerlei kleurrijke vormen van huiduitslag op gezicht en ledematen als ik ook maar een moment geconfronteerd word met eender welke vorm van gangsta-rap en andere your-mother-is-a-whore-and-blows-shit rijmelaarijen. Op dat gebied lopen we dan wel weer synchroon 😉
waldorf! sioen! de nieuwe van beck!
any day is a good day for Billie
http://wza.be/?itemid=15
😉
billie jean? billie piper?
anyway, een aanrader, tenzij je al last hebt van een lounge-indigestie: Human? ontdekt op een luisterpost in de fnac. een barok-muzikant (G
Bloc party, Ben Folds Five, Snowpatrol
Verder loop ik rond met een dosis epifrenine voor het geval ik geconfronteerd wordt met gangsta toestanden. Je-weet-maar-nooit.
Bobby Conn… eenmaal verslingerd aan het album “The Golden Age” kan je niet meer zonder…
suggesties? mmmm, dat doen we graag.
om te beginnen de Tindersticks, prachtige groep met verslavende zang (voorbeeld: Another night in). Goldfrapp is ook zeer te genieten, een voormalige opera zangeres die hier haar ding doet (voorbeeld: Utopia). The Smiths zal je wel kennen ongetwijfeld, maar die mag toch nog eens aangeraden worden.
En rap hoorde u niet graag? dan wil ik zeker nog wel een suggestie doen van hiphop. Zonder rap deze keer wel: dj Shadow.
en dan ben ik er nog haast zeker van dat je wel te vinden zou zijn voor elektronische muziek als je de juiste stallen vindt.
abstracte ambient: tim hecker, M83
chill ambient: Boards of Canada
elektronika: Amon Tobin, Squarepusher
Future Sound of London is een buitenbeentje. Dikwijls elektronisch, maar ze hebben ook gewone ….euhm…niet-elektronische dingen gedaan (met de banjo als lead-instrument).
En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan. Voorbeeldjes zijn bij mij te verkrijgen van bovenstaande groepen/artiesten.
bjork
antony and the johnsons, dresden dolls,
daniel johnston en ook willy mason !!
Onlangs gekocht en zeker een aanrader: de soundtrack van 2046!
oe ja, de Tindersticks, dat was ik vergeten. doen!
en 16 horse power. Of woven hand.
En meteen ook de hele serie “Jazz in Paris” (Gitanes). Mooie dooskes, mooie muziek, spotgoedkoop.
beluister beslist ook eens:
jaga jazzist “what we must”
&
autechre “untilted”
kippevel included
en jef neve trio ‘it’s gone’!
is al een tijdje uit maar voor mij een van de mooiste jazz-dinges van de afgelopen maanden (ligt zelfs vaker op dan de laatste dave holland)
Damien Rice
Jeff Buckley
Ben Harper
Jasper Steverlinck
ST Germain