bron

De nieuwe CD-speler speelt hier ondertussen al iets meer dan een week (verjaardagscadeautje). Volgens het principe garbage in – garbage out mag de bron voor de andere onderdelen in de set niet onderdoen, en aldus ben ik –na lang speuren op internet en het beluisteren van de alternatieve systemen– uitgekomen bij een mengeling van analoog en digitaal.

Euh? Analoog? We hebben het hier wel over een CD-speler! Yep, maar –los van het feit dat de digitale signalen sowieso in analoog moeten worden omgezet– hebben we het hier over een CD speler met twee buizen in de output stage: de AH! Njoe Tjoeb 4000. Zo lelijk als het is, zo verschrikkelijk warm én gedetailleerd is de muziek die de speler weergeeft. En tenslotte is het dátgene wat telt.

De Njoe Tjoeb is een gemodificeerde Marantz CD-4000. Op zich al niet onaardig, maar aan die basis werden een aantal zaken toegevoegd, zoals dus de buizen-uitgang, een AC Noisekiller (zuivert de stroomtoevoer), een betere stroomkabel, Burr Brown OPA627 opamps, en een 24 bits / 192 KHz dac-upsampler board, etc.

De mededingers waren de Rotel RCD 1072, de Arcam CD192, de Primare CD21i, de Cambridge Audio Azur 640C, de NAD C521BEE, en eigenlijk ook de Naim CD5i (maar die heb ik nergens kunnen beluisteren). Maar geen enkele klonk zo warm en tegelijkertijd zo helder als deze CD speler met de vreselijke naam en al even vreselijke looks. Beauty is on the inside, wordt meermaals beweerd, en in dit geval kan ik het alleen maar beamen.