huh. sinds tessa van wacht was, ben ik er gisteren maar eens alleen op uit getrokken. naar de decascoop. the twin towers. 7 *gasp* euro voor een ticket. om meer dan drie uur opgesloten te zitten met een bende naar zweet en sigaretten ruikende, lawaaierige medemensen. ik overdrijf -alweer- natuurlijk, want het viel best mee. al zat er echt wel een naar sigaretten ruikende medemens naast mij.
maar ik ben nog niet zeker of het voor herhaling vatbaar is.
wat me echt stoorde? de prijs. en ik ben niet echt iemand die op zijn geld zit. maar ik verwacht wel een hoge prijs-kwaliteit ratio. maar 7 euro voor de kinepolis experience zorgde niet echt voor een hoge score.
de kwaliteit van de film was vreselijk. ik heb het eventjes niet over peter jackson of de acteurs, maar wel dit:
-het geluid dat uit mijn autoradio komt is beter dan wat ik gisteren heb gehoord (mijn autoradio is zo simpel als maar kan zijn –nothing fancy). ja, het was luid, dat wel. maar het was zo luid, dat de hoge tonen schril waren, en dat de bassen… tsja… welke bassen?
-de film stond niet scherp. let wel, ik zeg niet: de film was onscherp. nee, er was nu net die zweem die ervoor zorgde dat je in de details zag dat er onscherpe gebieden waren (zag je bvb ook in de aftiteling)
-de pellicule. ah. gerasterd. ik had the fellowship ook in de cinema gezien, en ik herinner me niet dat het daar ook zo was. vermoedellijk wel, en vermoedelijk ligt het aan het feit dat ik vorige week nog maar de dvd opnieuw bekeken heb. de scherpte en de algemene beeld- en klankkwaliteit is toch wel duizenden keren beter.
bottom line? als je kan, wacht op de dvd. de film is echt wel goed (en nu heb ik het zowel over peter jackson etc als over de dvd kwaliteit), en ik kijk al vol verlangen uit naar deel drie.
hopelijk brengen ze dan de director’s cut uit van alledrie samen in één box. want deze oelewapper heeft natuurlijk de 2 dvd-versie gekocht waarop *niet* de langere versie van the fellowship staat. och ja.