Drie boeken om aan de vorige twee lijstjes toe te voegen:
- The Coma van Alex Garland. Ugh. Geen woorden aan vuil maken. Waardeloos. Maar schone illustraties.
- De rest is geschiedenis van Luc De Vos: had ik gekocht omdat ik ’s mans columns wel kon appreciëren. Niet slecht, maar niet onmiddellijk een aanrader.
- Deception Point door Dan Brown. Helemaal al geen blijver, maar wel ontspannend, en snel uitgelezen. Ondanks alle hype rond The Da Vinci Code, vind ik Brown best te pruimen. So what als zijn schrijfsels vol historische fouten zitten. Het gaat om fictie (willing suspension of disbelief). Brown is –in zijn genre– een aanrader, net zoals Clancy dat was, en Grisham, en Cornwell. En Crichton (die dat eigenlijk nog steeds is).
Helaas moet ik nog altijd met hetzelfde afsluiten: ik ben nog altijd bezig aan Cryptonomicon. Pagina 506 van 918, en op pagina’s 505 en 506 vermeen ik net de sleutel tot de oplossing van het boek te hebben ontwaard. Of ontcijferd, om in de sfeer te blijven.