Het begon nochtans goed. We mochten foto’s maken tijdens het eerste nummer, en tijdens de bisnummers, frontstage, maar we moesten langs de zijkanten van het podium blijven. Meneer Metheny wou geen fotografen zien. Fantastisch. Twee jaar geleden moesten we immers collectief op de vip tribune gaan staan, tot grote consternatie van een paar vips, die gedurende één nummer hun zicht door de fotografen geblokkeerd zagen.
Een kwartier voor het concert, was de fototijd gereduceerd tot enkel het derde nummer, en mochten we ook al niet meer frontstage, al moesten we nog steeds langs de zijkant blijven. ’t Is een uitdaging als een ander, maar verwacht dan ook geen mirakels natuurlijk. Volgende keer breng ik een kussen mee, want de kottekes van die voetroosters vanvoor aan de frontstage hekkens, die snijden u knieën kapot.
(Zou hij beter jammen dan Norah Jones?)