Het was niet meer te doen. De enige verslaving die ik nog heb –behalve lopen dan– is koffie. Alcohol heb ik nu al geruime tijd afgezworen, in chocolade kan ik mij beheersen (door er zo weinig mogelijk te kopen, edoch ook dat is een vorm van beheersing), maar koffie is mijn grootste zonde. Een volautomatische machine ligt mij niet zo, controlefreak als ik ben, beslis ik liever zelf –het geknoei om alles goed te krijgen neem ik er graag bij. “Dan moet ge maar een echt espressomachien kopen”, suggereerde het licht in mijn leven. Veel meer aanmoediging had ik niet nodig. Een beetje rondspeuren op internet, de goede prijs/kwaliteit verhouding gevonden, de goedkoopste verkoper (in Italië), en meteen besteld.
Maandag belde FedEx aan. Het toestel werd geleverd op een houten pallet –volgens internet verscheept men breekbare goederen wel meer zo, omdat met dan niet met de doos kan ‘gooien’. Het gewicht van de machine alleen al laat nochtans vermoeden dat men met die doos niet zou smijten, maar bon, blijkbaar zitten er heuse bodybuilders bij die pakjesbezorgers en komt het meer voor dan gedacht. Niet met mijn machine dus, want die stond op een pallet, met nog eens een soortement plastic wrap rond.
In de doos zat de machine, met rondomrond piepschuim om verdere schokken op te vangen. De blinkend roestvrij stalen machine was op haar beurt nog eens overtrokken met laser-film, om haar van krassen te vrijwaren.
De Izzo Alex Duetto beschikt over twee boilers: eentje van 1,8 liter voor de stoom, en eentje van 0,8 liter voor de koffie. De stoomboiler kan afzonderlijk uitgeschakeld worden. Ik heb er eerst 250 gram koffie doorgejaagd op zoek naar de goede maling en de juiste dosering, maar de crema en de smaak die ik nu reeds uit de machine krijg, laat zowat alles wat ik eerder al heb geprobeerd een paar lichtjaren achter zich.
Momenteel gebruik ik de mokabonen van de Mokabon als koffie –mijn geliefde mysore bleek niet zo geschikt als espresso. Nu nog de melk deftig leren stomen, en dan kunnen we aan latte art beginnen denken. Ondertussen geniet ik reeds volop van espresso die mijn hart sneller laat slaan.
melk stomen kan ik perfect (horeca ervaring): doe een kannetje halfvol met melk. Steek dat stoomdingetje zo in de kan, dat het net het oppervlak van de melk raakt. Zo stoom je eigenlijk enkel de bovenkant op. Naarmate het stomen vordert, moet je altijd mee omhoog gaan, met het oppervlak van de melk. Ook niet te lang stomen, want dan kook je de melk, en onstaat de kans op verbranden. En klaar.
Na menig maal oefenen, hoor ik nu zelfs al van ver of de melk goed gestoomd wordt of niet. Succes!! Cursussen kan ik ook geven 🙂
Ik wil dat wel eens komen proeven 🙂
Dat moet echt wel goddelijke koffie geven!
nog vergeten: na het opstomen, met je kannetje lichtjes op het aanrecht kloppen. Zo komen de luchtbelletjes naar boven en krijg je echt een vastere schuim dan anders. Dan heeft het meer weg van een mousse.
Die tips hebben in elk geval al geholpen… bedankt!
(Komen proeven mag zodra ik het wat in de hand heb 🙂 )
En waar bestel je zoiets?
Op de site van Izzo is er bijzonder weinig te zien wat de machines betreft, of ik zie niet goed.
Bij espressocoffeeshop.it bijvoorbeeld 🙂
Dat ziet er goed uit! Ik wist dat zulke dingen niet goedkoop zijn, maar ik moet zeggen dat ik toch nog aardig verschoten ben van de prijs!