Quatre quarts à la gousse de vanille

Taal, het is iets. Dit recept heet eigenlijk Vanilla Bean Pound Cake (dank u, Smitten Kitchen –alweer!), maar zo’n pound cake, dat heet in ’t schoon Vlaams een quatre quarts, en als we eenmaal in het Frans beginnen, staat het zo lullig om daar dan ‘met een vanillestokske’ aan toe te voegen. Nevermind. Vanillecake dus.

Sinds mensenheugenis heb ik iets tegen zo’n quatre quarts. T.t.z. ik heb dat ooit al één keer proberen maken, en hoewel het om een verschrikkelijk eenvoudig en beproefd recept gaat, ben ik er niet in geslaagd dat baksel tot een goed einde te brengen. Lopend deeg vanbinnen, half verkoold vanbuiten; ik schaam er mij nog steeds om. Nooit meer, zo nam ik mij voor.

Dinsdag kwam Henri van school met een briefje. Of de ouders tegen vrijdag (vandaag dus) een cake met hun kind konden meegeven naar school. ’t Is voor het kerstfeest.

“Papa?”, keek de charmeur mij met bambi-oogjes aan. “Gij zijt de beste kok die ik ken, papa”, voegde hij daar nog aan toe.

Zucht.

Een tijdje geleden schaften wij ons hier echter zo’n KitchenAid Artisan aan, en ik dacht dat het daarmee wel zou lukken. Dus ik toog aan het werk. De maateenheden vragen volgens het originele recept eigenlijk om een pound van de vier hoofdingrediënten, maar dat kunt ge dus gerust vervangen door 500g, of zelfs –want ik bekwam twee cakes zo groot als een brood (en ik kan dat zeggen, want ik gebruikte er mijn broodvormen voor)– 250g. Dat is het gemak van zo’n quatre quarts natuurlijk: vier keer dezelfde hoeveelheid. En ja, die eieren moet u ook wegen.

Benodigdheden

• 1 vanillestokje
• 1 teasp. zout
• 1 pound suiker
• 1 pound boter, op kamertemperatuur
• 1 pound eieren (ongeveer 9)
• 1 pound bloem

Voeg eventueel ook wat bakpoeder en/of wat vanille essence toe.

Zo gemaakt

Verknip/versnij/vermaal het vanillestokje zo fijn mogelijk. Dat gaat gemakkelijk in een keukenrobot, maar ik gebruik dat te weinig, dus ik heb de mijne weggegeven, en heb het stokje fijngehakt met een hakmes (zie foto hierboven). Meng goed met de suiker. Indien mogelijk kan u dat een dag op voorhand doen, zodat de smaak van de vanille zich goed met de suiker vermengt. En dan krijgt u vanillesuiker. Echte vanillesuiker.

De boter, die haalt u best een uurtje (of twee) op voorhand uit de koelkast –afhankelijk hoe warm het bij u thuis is. Ze moet op kamertemperatuur zijn, zodat ze makkelijk kneedbaar is, maar ze mag niet gesmolten zijn!

Klop de boter op –bij voorkeur in zo’n KitchenAid-achtig iets– tot ze bijna fluwelig wordt. Voeg er dan beetje bij beetje de (gevanilleerde) suiker aan toe, en blijf stevig opkloppen tot u een smeuïg mengsel krijgt. Voeg er de eieren één per één aan toe; voeg het volgende pas toe als het vorige volledig in het mengsel is ‘verdwenen’. Voeg daarna geleidelijk aan de bloem toe, en ten slotte eventueel wat bakpoeder en wat vanille essence.

Verwarm de oven voor op 160°C, vet uw bakvorm(en) in en bebloem ze, en voorzie ze van cakebeslag. Bak gedurende ongeveer 1 uur en 15 minuten, maar doe de caketest! (Brei- of andere naald moet droog uit de cake komen.)

Haal de cake uit de oven, stort ze uit de bakvorm, en laat afkoelen. Heerlijk met wat zure room.

Smakelijk!