appreciatie

“Of ik al veel nominaties heb”, vraagt de dokter langs haar neus weg. Nadat ze eerst verbouwereerd heeft uitgeroepen: “maar allez, dat kan toch niet, nu heeft er mij nog iemand genomineerd!” En ze is echt verbaasd (én verheugd), zo merk ik.

“Twee,” antwoord ik, “één van Peter en één van Isabel, waar we overigens alletwee worden vermeld. Allez, ik zal er ook iets over schrijven.”

Het is leuk om zo’n prijzen te krijgen, maar ik ben altijd bang om ze zelf uit te delen. Ik volg namelijk redelijk wat mensen, en zoals Patricia schrijft: kiezen is verliezen. Als ik u niet vermeld, dan is dat niet (noodzakelijk) omdat ik u niet lees of –erger– niet op prijs zou stellen. Ik tracht wél even voor de minder voor de hand liggende blogs te gaan –wat in mijn geval meteen al iedereen van Het Project uitsluit. Ha! –daar heb ik mij in één klap gemakkelijk vanaf gemaakt.

In alfabetische volgorde:

  • Anneleen, het herfstmensje, met een geslaagde mix van design en faits divers. En –altijd positief– ze is te vinden voor een film die wat ‘plattekes’ is.
  • Dieter De Lathauwer, amper dertig, met een blog dat al even amper een jaar bestaat. Ik volg maar weinig fotoblogs, maar Dieters stijl spreekt mij sterk aan. Zijn foto’s zijn sober, maar des te sprekender, en worden nog op de analoge manier gemaakt.
  • Isabel ofte kleinkonijn, omdat ik graag wel eens over iemand anders’ kinders lees ook, en ze daar ten huize soms een beetje herkenbaar chaotisch tewerk gaan.
  • Julie, van Eigenwys, omdat ze schone dingen maakt, op reis gaat zoals ik altijd al eens heb willen doen maar nog nooit heb gedurfd, en nen sympathieke vent heeft en zo.
  • Lamazone. De lama heeft zopas haar vrijheid herwonnen! En ze heeft een alternatief voor een midlife crisis.
  • Mirthe, zoals in Fan van —, omdat haar blog zo schoon is en omdat ze vaak leutige dingen ziet, zoals de Faber Finds, en omdat ze zo’n mooi watermerk op haar foto’s plakt. Oog voor detail, nietwaar.
  • Sara, van Tiekenei. Omdat ze voortdurend op zoek is en evolueert. Ik vroeg mij onlangs overigens nog af hoe lang ik haar al volg.
  • Ysabel, een 32-jarige Antwerpse, volgens de beschrijving op haar blog. Heb ik ontdekt toen ze hier reacties achterliet, en helpt mijn wereldbeeld over borsten en piemels bij te stellen –ik pak er maar even die zaken uit waarvan ik weet dat u erop zal klikken.

Tsja Dieter, het zijn allemaal vrouwen in wiens gezelschap ge verkeert –en het was absoluut niet gemakkelijk om te kiezen. Jawel, u hoorde er eigenlijk bij. Jaja, u daar.

(Oh, en niemand hierboven hoeft zich verplicht te voelen om zelf zo’n lijstje op te maken.)

8 gedachtes over “appreciatie”

  1. ik ga mij hier nog een vreemde eend in de bijt voelen: straks heeft iedereen een blog behalve ik!
    Ben vol bewondering voor al die mensen die hier tijd voor maken en hun leven / ervaringen delen met anderen die ze zelfs niet kennen.
    ik leer constant nieuwe dingen en geniet vaak mateloos van de vele verhalen waarmee ik mijzelf – als mentale snoepjes tussendoor – verwen.
    Eigenlijk is dit bericht voor meerdere mensen bedoeld maar aangezien de meesten ook hier wel eens passeren… dank u dank u dank u lieve mensen allemaal, u maakt mijn dag telkens weer wat mooier!

  2. Hehe. Ik weet niet goed waarom ik er bij sta (er staat ook geen reden bij :D), maar het is mij een eer en een genoegen.

  3. Mijne sympathieke vent, die u eveneens sympathiek vindt, was zo sympathiek om mij deze middag te bellen om mijn aandacht te vestigen op deze sympathieke vermelding. Dank u Bruno!

  4. *stommelt binnen*

    Die drie zinnen gaan mij nog làng bezighouden, me dunkt. Maar wat een accurate beschrijving, eigenlijk! Ai ai ai.

    Even iets anders: ’t is ongeveer een maand geleden dat ik hier nog gelezen heb (op reis, kapotte laptop en ook doodgewoon geen tijd om een andere computer open te zetten) en nu ik bijlees, overvalt mij een gevoel van een oude vriend terug te zien.

    🙂

Reacties zijn gesloten.