Het moeilijkste Amerikaanse concept vind ik de tips, de fooien die u wordt geacht na te laten wanneer u ergens gaat eten. Ik schrijf ‘geacht’, alsof de geste als geheel vrijblijvend kan worden beschouwd. Tippen is echter verplicht tegen een ratio van 15-20%, wie niet tipt, wordt beter geen regelmatige bezoeker van het restaurant in kwestie.
Restaurantpersoneel wordt onderbetaald, is de redenering, en moet grotendeels overleven op de tips die de restaurantgangers voor hen nalaten. Wat mij betreft is dat een verkeerde afschildering van de feiten. De restaurantbezoeker moet inderdaad voor de loonkost van het personeel opdraaien, maar niet rechtstreeks, als ‘extra’ aan het einde van de maaltijd. Als ik inkopen doe in de Safeway, betaal ik –onrechtstreeks– ook het personeel, maar die kost werd door het bedrijf in de productkost verrekend.
Op Slog, het Seattle Blog, lezen we in het artikel The Eternal Question, daarover het volgende:
Tipping makes no sense.
You have to tip everyone all the time, except when you don’t. If they’re trendy or if you’re in a fancy restaurant, you have to tip more even though the server has great earning potential. If the server is old and kinda rough looking or if you’re in a cheap chain restaurant you tip less, even though the server needs it more. There are no negative consequences to you for not tipping, but you do it because you feel like you have to. The entire US restaurant industry runs on the honor system, yet people still don’t think to turn off their cellphones. It makes no sense.
In the UK, the price on the menu, the price on your check and the amount you leave on the table are all the same. What a concept.
En daar hebt u het. Wie vroeger (?) naar Italië op vakantie ging, herinnert zich waarschijnlijk nog dat zowat alles werd aangerekend, van brood tot couverts, van tax tot bediening. Ik weet niet of dat nog zo is –het is eeuwen geleden dat ik nog eens naar Italië ben geweest. In België was het tot voor kort helemaal niet de gewoonte om fooien achter te laten, maar ik merk dat die verfoeilijke gewoonte ook bij ons steeds meer ingang begint te vinden.
Ik kén het argument, dat het personeel niet genoeg verdient, maar dat is een specifiek probleem voor de sector, dat moet worden aangepakt. Het is hoogst vervelend wanneer de klant daarvoor rechtstreeks moet opdraaien. Moeten de prijzen omhoog, dan moeten ze omhoog. Maar het is een verschrikking om aan het einde van een heerlijke maaltijd een rekenmachine te moeten bovenhalen om te bereken hoeveel we bij de rekening moeten opleggen om met opgeheven hoofd naar buiten te durven stappen. Stel u voor dat ge al uw aankopen zo moet afrekenen.
IK vind dat fooi geven altijd lastig. Bij onze aankomst in NY direct nagevraagd wat de gewoonte is, en daar vertelden ze ons zeker 10% te geven op het eten. Het was ons dan niet duidelijk of je de drank hierbij moet rekenen of niet. Andere bronnen spreken dan weer van 15 tot 20%. Meestal gaven we tussen de 10 en de 15% op de hele rekening, en daar leken ze wel tevreden mee.
In Italië rekenen ze nog steeds extra kosten aan, voor bijv. de olijven of broodjes die je eet…
Geef mij maar ons systeem, alles inclusief en gewoon betalen wat er onderaan de rekening staat, niets hoofdrekenen, wikken en wegen, enkel geld bij elkaar schrapen…
Ik doe alleszins niet mee aan het fooien geven hier. Trouwens, op de meeste kaarten staat dat alles inclusief is, dus waarom nog geld bovenop leggen. Als het effectief een kwestie is van te weinig betaald worden is het een zaak voor de sector om daar iets aan te doen, niet voor de klanten, en ik meen dat er sectoren zijn waar ze nog minder betaald worden. Zullen we daar dan ook beginnen met fooien te geven?
Mijn vriend werkt in de UK en heeft dus ook de gewoonte om tips achter te laten ook in België. Ik vind dat irritant…ik heb immers al betaald voor mijn gerechten en ook voor de service.
Ik volg je redenering volkomen.
In Canada hangt in supermarkten de prijs zonder taxes op…daar weet je bij de kassa in de winkel ook niet hoeveel je werkelijk gaat moeten betalen. Ook dat vind ik vervelend! Is dat in de US ook??
In NYC is dat redelijk makkelijk. Ze hanteren een tax van 8% geloof ik. Gouden tip voor de tip “Double the Tax”. Beperkt het rekenen. Geen idee hoeveel die tax in Seatle is. Maar je kan vast ook zo een regeltje bedenken vermoed ik.
Zelf ben ik niet echt een tegenstander van het systeem. In de VS heb ik meestal het gevoel door vriendelijkere mensen bediend te worden dan hier. Vanzelfsprekend is dat opgevoerde vriendelijkheid, maar daar heb ik geen last mee, ik ben er ook niet op uit om beste maatjes met de persoon in kwestie te worden. Een stiel gelijk een andere denk ik dan. Iemand die de dag voordien zwaar uitgezeten heeft en zichtbaar zwaar tegen zijn zin je bedient kom je daar toch minder tegen.
Vanzelfsprekend is het één of het ander. Alles inclusief en toch tippen is wat vreemd.
Derk Jan Eppink, die in de VS woont, schreef onlangs een interessante column in Trends over ’tips’.
Fooien hier bij ons? Simpel toch… als de bediening goed is, geef je wat. Niet noodzakelijk 10%, het is toch de geste waar het om gaat?
Sjiek restaurant of taverneke op de boerenbuiten, het maakt mij niet uit
Ik vind geen fooi geven makkelijker dan zeggen dat ik het niet lekker vond, maar dat ligt wel aan mij … i guess
Ook bij ons zijn er sectoren waar de fooi afgedwongen wordt. Het is de regel dat verhuizers bovenop hun loon een ‘drinkgeld’ vragen van 10 à 15%, en zelfs tot regelrechte bedreigingen overgaan. Je kan dus maar beter een getuige hebben als je verhuist met een firma, als je niet aan de afpersing wil toegeven. Op de firma zelf moet je uiteraard niet rekenen, die houden steevast vol dat het niet nodig is en dat de klant vrij is. (Mind you, ik wil werkers best wel een fooi geven als ze goed werk leveren, en op restaurant zal ik meestall afronden naar boven, maar dat gaat dan niet over heel grote bedragen. 15% van een verhuis kan een of twee maand huur betekenen.)
Ik vind fooien geven leuk… Als de bediening goed is geef ik altijd een fooi. Heb zelf lang genoeg in de horeca gestaan en vond fooien krijgen ook leuk. Het is een vorm van waardering, van respect voor je. En geloof me, dat doet deugd, want de helft van de klanten behandelt je toch maar als een schotelvod die ze willekeurig laten ronddraven.
Ik werk al jaren in restaurants en het is een bekend fenomeen. Vaak gaat hier dan ook de discussie onder vrienden of er wel of niet getipt moet worden. Laat ik het zo stellen, als ik een klant heb aan een tafel ben ik vriendelijk zoals het hoort. Er wordt van mij verwacht dat ik elke klant gelijk behandel. Ik loop me letterlijk de voeten van onder mijn lijf en soms wordt dat gewaardeerd, soms ook niet. Een fooi, is voor mij een teken dat ik vriendelijk bedankt ben voor de service die ik gegeven heb. Is dat 20 cent of een euro, maakt niet uit, ik heb mijn best gedaan voor jullie, ik kon jullie ook gewoontjes bedienen. Als wij met de vrienden gaan eten, is de regel 50 cent fooi per persoon. Dat werkt perfect en het is een goed bedrag.
Laat het ook duidelijk zijn, werken voor uw fooi is niet correct, zonder fooi kan het tuurlijk ook. Het is alleen een manier om te tonen dat mensen je doen en laten waarderen.
in wenen superervaring gehad:
1. als je de broodjes opeet die ze op tafel zetten zonder dat je het vraagt betaal je bij
2. bij de afrekening (met visa) vraagt de onvriendelijke garcon vriendelijk welk bedrag hij mag intypen in zijn visa-machine. “ehm het bedrag van de rekening?” . Hij insisteert, hij herhaalt de vraag opnieuw, nu duidelijk doelend op een fooi. Een welgemeende interne f/*k you heeft hij gekregen.
Tips geven in België doe ik enkel als de garcon een extra inspanning doet en ik het gevoel krijg aangenaam verwend te worden. Tenzij de prijzen al hoog genoeg zijn natuurlijk :o)
@ peterc:
sinds wanneer is drinkgeld = 1000 €?
mijn boerenverstand zegt dat drinkgeld voor een verhuizing een 20 € voor één dag wel al volstaat zeker…