Het is hier duur, zo hebben wij de indruk. Never mind de goedkope dollar, wij hebben ons hier –na nauwelijks vier dagen– al vaak de bedenking gemaakt wat het zou geweest zijn als de dollar zo sterk zou gestaan hebben als vroeger. Cd’s, boeken, electronica, de meeste luxegoederen zijn hier inderdaad –na omrekening– pakken goedkoper. Basiszaken zoals voedsel, of gereedschap voor manuele arbeid (i.c. koken), kosten gemakkelijk evenveel. De eerste dag stapten we buiten uit Madison Market met een rekening voor 56,92 USD, goed voor een gallon melk (net geen twee liter), anderhalf pond appels, peren en tomaten, een doosje thee, boter en een gallon cranberry juice. Trader Joe’s is gelukkig wat goedkoper, en ik ga binnenkort toch ook eens een Safeway en een QFC binnen stappen.
Pike Place Market –een soort overdekte markt waar veel spel van wordt gemaakt maar eigenlijk weinig variatie aan stalletjes en waren biedt– viel veel beter mee: voor 13 USD had ik een goed gevulde plastic zak die op de terugweg mijn arm een paar centimeters langer heeft gemaakt, en bij de slager aldaar bracht ik een drie rib eyes (today’s special) ofte entrecôtes mee, en een hanging tender ofte onglet die langer was dan het gemiddelde varkenshaasje en minstens twee keer zo dik (anderhalf pond), voor 18 USD in totaal. Ik weet waar ik in het vervolg mijn groeten en fruit (en vlees) ga kopen. Ze hebben er ten andere ook een paar visstalletjes, met vis aan zeer betaalbare prijzen (scallops voor Geen Geld).
Wat ook opvalt is dat er bijzonder weinig voetgangers zijn. Seattle is een grote stad, maar nergens is het druk. Het is dan wel Spring Break, maar ik kan mij niet voorstellen dat gans Amerika dat in Fort Lauderdale doorbrengt. Iedereen doet hier ook alles met de wagen, dat is een cliché dat geheel klopt. Wij zijn de uitzondering die met boodschappen beladen door de straten stapt. Die boodschappen worden overigens voor u netjes gezakt, niet alleen in winkels waar ge dat zoudt verwachten, maar ook in de grootwarenhuizen. Toen ik Madison Market spontaan de boodschappen in een zak begon te laden, beantwoordde de cool dude achter de kassa mijn impuls meteen met een “hey, thanks for bagging”. De verwondering op zijn gezicht voor mijn actie was minstens net zo groot als de mijne voor zijn opmerking.
Hehe ja dat baggen was inderdaad de max 🙂 toen ik in florida zat voor een roadtrip was dat ook zo van “wow” 🙂 en die gasten ook “wow” diene doet da zelf 🙂 hehe
Ha! Toen ik in Brussel woonde zo’n zes jaar geleden zijn ze in de supermarkt aan de Basiliek ook met het idee gekomen om tussen Kerst en Nieuw “zakkenladers” aan de kassa’s te zetten. Ik herinner me dat ze daar snel mee moeten stoppen zijn omdat er klanten waren die lastig werden en zelfs handtastelijk omdat ze dachten dat er iemand met hun aankopen wou weglopen. Zo lollig.
ik vind da in feite ook vrij irritant om mijn boodschappen door anderen laten inpakken…vooral omdat die “baggers” vaak klasgenoten van mij waren; Dan is da heel raar.
Ooit woonden wij daar ook voor een paar jaar, maar dan aan in het Oosten, het Oosten van het Oosten zelfs, de Upper East Side van NY (we konden er ook niet echt aan doen, ons beider werkplaats was er vlak bij…hm… maar het was wel leuk meegenomen natuurlijk). Daar stapten wij ook direct de ‘schoonste’ zaken binnen, amai, strelingen voor het oog, de neus, de smaakpapillen, al die heerlijke en daarenboven ook prachtig geetaleerde marchandise, zo aanlokkelijk, zo lekker allemaal, en de mandjes waren gauw gevuld. De portemonnee daarentegen…. (en die dollar stond toen wel super hoog!). Een gouden tip dus: koop melk en sap en al van die andere ‘bulk’-toestanden gewoon in een doodgewone saaie supermarkt! Dat shopt niet zo gezellig, toegegeven,maar het smaakt even lekker en kost je veeeeel minder… en hou die gesofisticeerde zaken om even binnen te wippen voor een delicatesse of 2 en het zintuiglijk genot bij het uitzoeken daarvan… Cheers!
Doe hen helemaal achterovervallen en pak uw boodschappen zelf in in een draagtas of rugzak die ge zelf hebt meegenomen. Dat heeft me hier bij uw noorderburen al veel gebaffelde blikken opgeleverd.
Die betuttelende inpaktrend is ook in het Verenigd Koninkrijk aanwezig. In de Tesco vroeg de kassier: “are you comfortable packing those yourself?” Waarop ik degene was met de verbaasde blik.
Leve België, denk ik vaak… 🙂