Die zucht, die u eerder vanochtend in Gent hebt gehoord, kwam van mij, en was er één van verlichting. Het werd nu wel eens dringend tijd dat ik de tickets voor ons Seattle-avontuur aankocht, vond Tessa (al een tijdje).
Dus gaf ik gisterenavond de magische termen airline tickets online bij Google in, en de eerste link bracht mij bij ebookers.be. Ik heb een aantal sites geprobeerd, maar die ebookers.be kwam met de goedkoopste resultaten, goedkoper zelfs dan de .de en .nl regionale afdelingen van hetzelfde bedrijf. We waren (Tessa was) toch een klein beetje onzeker over de site, dus gingen we ook maar even bij de luchtvaartmaatschappijen zelf kijken. Niet de Amerikaanse (slechte ervaringen mee), niet SN (veel te duur), maar wel Lufthansa en British Airways (BA).
Bij de Duitsers vertrok onze vlucht om 7 uur des ochtends. Gezien het avontuur ons naar de paranoïde Verenigde Amerikaanse Staten brengt, betekende zulks dat we rond 4-5 uur op de luchthaven moeten zijn, dus de facto dat we die nacht niet zullen slapen. Goed voor (tegen) de jetlag, mag u denken, maar nefast voor de gezondheid.
De Britten gaven ons de mogelijheid om pas rond de middag te vertrekken. Het kostte ons –op het totaalbedrag (drie tickets heen en terug)– een (kleine) honderd euro meer, maar goed, dat behoorde nog steeds tot de goedkope(re) opties. Verkocht!
Tot we de datum uitrekenden (vanzelfsprekend pas nadat we de bestelling vervolledigd hadden), en we uitkwamen op meer dan 90 dagen. Dat klinkt zeer triviaal, edoch wanneer men meer dan 90 dagen in de USA verblijft, komt men niet meer in aanmerking voor het Visa Waiver Program. De rompslomp om een visum te verkrijgen is verschrikkelijk, en nogal duur. Zo moet men o.a. eerst een telefonische afspraak maken met de embassade (dat kost 15 euro), en daarna een visum kopen (net geen 100 euro). In ons geval een dikke 300 euro dus.
Gelukkig beschikt BA over een zeer handige website met een Manage My Booking gedeelte. Onze vlucht wijzigen zou evenwel ook 300 euro kosten. Liever dat dan die rompslomp, maar ik dacht: laat ik eens bellen met die mensen.
En kijk, vanochtend had ik een zeer behulpzame Paul aan de lijn, aan wie ik het probleem heb uitgelegd, en die mij nikske van kosten heeft aangerekend. Onze terugvlucht is vervroegd, en we blijven nu 88 dagen in USA (jaja, ik heb meteen een marge ingebouwd).
Dankuwel Paul, om mij een stap dichter bij mijn lens te brengen. Fly BA!
En wat ga je daar doen? MS bezoeken?
90 dagen?!
ja goe weer!
ben benieuwd naar je antwoord op de vraag van Unexpected :o)
zou je het na 10 dagen nog niet beu zijn bij die amerikaanders..?
zo’n 42000 keer ‘hi how are ya’ moet horen
Goed gedaan!! Tessa kan nu een kleedje en oorbellekes en boeken en…. gaan kopen!
Ik moet zeggen, je had ook voor ebookers kunnen gaan. Zijn zeer betrouwbaar en garantie de laagste prijzen. Al meermaals langs geboekt om te vliegen, nog geen problemen mee gehad.
Van een sterke openingszin gesproken…
“Die zucht, die u eerder vanochtend in Gent hebt gehoord, kwam van mij, en was er één van verlichting.”
Super cool meneer!
Mevrouw laten werken en ondertussen meester spelen. Dat moet voor Henry wel een enorm fijne ervaring zijn (hoewel, Amerikaanse vriendjes…) en voor jou een dijk van negentig dagen vader-zoon quality time.
Ook wel proper van Tessa: vrijwillig en al.
U zijt voorwaar een voorbeeld voor de vlaamsche medemens! Dat iedereen dat maar eens moet doen, zo voor een tijdje naar het buitenland.
Maak je op deze manier van het tijdskrediet van de RVA? Of gewoon onbetaald verlof? Want tijdskrediet, ik ben tweehonder procent voor dat ding! Wegens er nu mee in India en binnen twee jaar nog eens zo’n fratske lappen bij de baas 🙂