Toen ik gisteren thuis kwam, zat mijn bril zo in mijn brillendoos:
Het probleem doet zich al langer voor. Bij het minste geschok komen de vijsjes los die het metaal waarin de glazen vervat zitten, samenhouden. Tot nog toe heb ik die vijsjes altijd in mijn doos teruggevonden, maar gisteren waren ze nergens meer te bespeuren.
Hoewel het laat was, heb ik toch maar even de doe-het-zelver in mij wakker gemaakt, en met wat ijzerdraad en loodgieterstape heb ik de eindjes opnieuw met elkaar verbonden. De glazen zitten nu wel losser dan voorheen, maar ik ben tenminste van de tirannie van die vijsjes af.
Mijn nerd-gehalte is meteen wel een grote factor gestegen.
Maar werkbaar is het niet –de glazen zijn er al drie keer uitgevallen toen ik zat te tikken. Misschien moet ik toch maar eens een nieuwe bril overwegen.
(O, en ik weet het: een bril nooit met de glazen naar beneden leggen. Maar ik denk niet dat het nog veel uitmaakt.)
Hmm, en dat zijn dan zo juist van die kleine vijsjes die men niet direkt in de gereedschapskist heeft zitten. Heeft een optieker dat altijd in voorraad liggen? Want mijn lomo mist ook wel wat vijsjes die niet terug te vinden zijn. Binnenkort valt hij uiteen.
Optiekers hebben er zo in bijzonder grote voorraad, en doorgaans, als je vraagt naar een nieuw vijsje, rekenen ze er niet eens voor.
En op één of andere manier slagen ze er altijd in die dingen veel vaster te krijgen dan jij of ik, zodat het plots wél goed vast zit. Bizar, bizar.
Altijd dezelfde ellende met die brilmonturen. Hier is het ook om de zoveel tijd prijs. Als je dan weet hoeveel zo een montuur kost, zou je toch verwachten dat het iets solider in elkaar zit… Maar blijkbaar ben ik dus niet de enige 🙂
Hehe, foto genomen op een MacBook? 🙂
De meeste brillenwinkels doen er niet moeilijk over om een bril terug gebruiksklaar te maken, en evt. wat op te kuizen. Zoals die op de Elisabethlaan b.v. Al verkoopt die mens allicht ook liever ‘ns een nieuwe bril.