Donderdag, 4 januari.
Persoon X: “Iemand zou naar dat concert van Isobel Campbell & Mark Lanegan moeten gaan. Dat is dus wel neig goed hé.”
Ikke: “Ahja? Is daar een fotopas voor, en is dat ook goed qua wijze van ‘naar toe gaan’?”
Persoon X: “Bah ja gij. Dan moet ge gewoon XXXXXXX contacteren, en die zorgt dat het in orde komt.”
Ikke: “Uhuh. Enne, wat voor muziek is dat?”
Persoon Y: “Ewel, dat is juist Damien Rice, maar dan minder commercieel.”
Ikke (die nog nooit van Damien Rice heeft gehoord): “Ah ja? Wow! Dat is wel wijs dan!”
—
Woensdag, 10 januari
13u15
21u30
Tessa: “En hebt ge dat allemaal (01 02 03 04 05 06 07 08 09 10) vandaag gekocht of zo?”
Ikke: “Neuh, natuurlijk niet. Dat zijn allemaal oude CDs, die ik gewoon op mijn iPod wil zetten.” (Kijkt als de onschuld zelve.)
is die james morrison zo goed als de recensie in de morgen wil doen geloven?
Maar allez, dat is toch zo mannelijk weer h
Heb je nu een fotopas?
En heb je al een CD van Mark lanegan?
Mooie collectie . Ontbreekt nog: The Ballad of the Broken Seas van Lonegan en Campbell, en O van Rice
jamaaaar, nu gaat die post over Isobel Campbell & Mark Lanegan, dan koopt ge 10 cd’s en dan koopt ge den dieje nog niet. Aanrader trouwens!