collegialiteit

Onlangs argumenteerde iemand in de reacties dat Groen! te kampen had met profileringsdrang, en beschouwde dat als weinig collegiaal.

Er zijn daar (om het eenvoudig te houden) vier democratische partijen en één niet-democratische. Het lijkt erop dat één van die democratische partijen liever heeft dat zij een paar procenten meer halen, zelfs al betekent dat dat sp.a, CD&V en VLD daarmee een paar procenten verliezen aan VB.

Vandaag lezen we in een artikel in DM (Daniël Termont hekelt vluchtelingstandpunt sp.a) zaken zoals:

Kandidaat-burgemeester Daniël Termont (sp.a) is het niet eens met het vluchtelingenstandpunt van zijn partij. Maar met profilering heeft dat niets te maken, zegt hij. […] “Ik was niet gelukkig met het standpunt van mijn partij”, zegt hij.

[…]

Vorige week zei hij bereid te zijn coalitiegesprekken met Groen! te voeren. Maar enkele dagen later schoffeerde hij hen weer met een tirade tegen hun ‘fundamentalistische’ standpunten. En nu neemt hij Groen!, dat zich tot nu toe op de borst kon kloppen als de enige partij die het opnam voor asielzoekers, weer de wind uit de zeilen.

Termont draait duidelijk met die wind, en tegen de partij in.

Collegiaal? Tuurlijk wel. Als hij burgemeester wordt, blijft het gegeerde ambt immers binnen de sp.a! Peu importe een duidelijke partijvisie. De partij staat toch ten dienste van kandidaat-burgemeester Termont?

Profileringsdrang? Natuurlijk niet. Het is niet alsof hij –in zijn gooi naar het burgemeesterschap– zoveel mogelijk Beke-zieltjes voor hem tracht te winnen (die anders wel eens naar Groen! zouden kunnen gaan).

(Het PDF-je)

(Ik benieuwd met hoeveel verschillende maten en gewichten er zal gewogen worden.)

2 gedachtes over “collegialiteit”

  1. Ik was op het debat van de Vieze Gasten waar hij zijn standpunt uit de doeken gedaan heeft. Profileringsdrang? Hij deed dit na een uitdrukkelijke vraag uit het publiek waar hij eerlijk op geantwoord heeft.
    Bij mijn weten is dit ook altijd het standpunt van de SP.a-mandatarissen in Gent geweest.

  2. Journalisten kunt ge ook nooit vertrouwen. Al blijft Termont precies niet meteen de politicus met de meest ‘standvastige’ mening de laatste tijd –om het woord opportunist niet te moeten gebruiken.

Reacties zijn gesloten.