Newport here we come

Kindle, fototoestel, iPad, iPhone, opladers, klederdinges en toiletgerief, reispas en andere documenten: check, check, check, check, check, check, en check. Vrouw en kind blijven thuis, terwijl de man de bloemekes gaat buitenzetten aandachtig groepen gaat gaan beluisteren. De komende paar dagen vindt u mij –in goed gezelschap– op het Newport Jazz festival. Newport ligt in Rhode Island, dat is de Amerikaanse staat waar ik in de jaren 90 eens zes weken een graphic design summer course heb gevolgd. Rhode Island is ongeveer zo groot als België, wat altijd handig is en ge dingen over ons land moet uitleggen aan Amerikaanders. Belgium? Oh, that’s about the size of Rode Island, but with more elected officals and governments than in the entire states. Altijd een fantastische boutade om een dood moment in een gesprek mee te overbruggen. Ik was helemaal verkeerd: België is tien keer zo groot als Rhode Island, zo blijkt. Ik loop al minstens vijftien jaar met die dwaling rond. Dank u, Katrien, voor de rechtzetting.

We vliegen naar Boston, en vandaar gaat het met de wagen naar Newport, ocharme een 100-150 km verder (afhankelijk van de gekozen route).

De lineup van het festival is bijzonder indrukwekkend. Vrijdag is er een opwarmertje met Dr. John, maar zaterdag en zondag is het big time fun van 11 uur ’s ochtends tot 7 uur ’s avonds.

Zaterdag speelt de Pat Metheny Unity Band; Bill Frisell, eerst met zijn John Lennon Songbook en nadien met The Bad Plus; Dianne Reeves; de Jack DeJohnette All-Stars, waarvan de lineup eruit ziet als een gigantische jam met de andere artiesten van die dag; het Dafnis Prieto Sextet; Darcy James Argue’s Secret Society; Christian McBride; John Ellis.

Op zondag speelt John Hollenbeck’s Claudia Quintet + 1, deze keer niet alleen met Theo Bleckmann, maar ook met Kurt Elling, die dezelfde dag ook nog eens zelf optreedt. Maar ook Jason Moran, Bill Frisell, Ambrose Akinmusire, Rudresh Mahanthappa, het Maria Schneider Orchestra, en de 3 Cohens: Yuval, Anat & Avishai.

Edoch, ik word wat zenuwachtig omdat er volgens het plan drie podia zijn, en ik wil absoluut Bill Frisell met The Bad Plus zien en Darcy James Argue’s Secret Society, maar dan ga ik Dafnis Pietro missen, en ik moet blijkbaar ook kiezen tussen de Pat Metheny Unity Band (Metheny heeft eindelijk nog eens iets deftigs afgeleverd) en die Jack DeJohnette All-Stars ultra-giga-jam. En zondag moet ik kiezen tussen Kurt Elling en Rudresh Mahanthappa, en tussen de 3 Cohens en Gretchen Parlato (die ik op Gent Jazz zo fantastisch vond), en tussen Ambrose Akinmusire en John Hollenbeck’s Claudia Quintet + 1, en Maria Schneider treedt op tegelijkertijd als Miguel Zenón en tegelijkertijd als Jason Moran. Luxeproblemen, inderdaad. Ik laat nog wel weten hoe het afgelopen is.

En als ge wilt meevolgen, dan kan dat via NPR.org/newportjazz, naar ’t schijnt.

2 gedachtes over “Newport here we come”

  1. Beste Bruno,
    Toen ik vertelde over je vergelijking van Belgie met Rhode Island, geloofde mijn man het niet en ging de oppervlaktes opzoeken. Rhode Island is ongeveer 3000 km^2 en dus ongeveer 10 keer kleiner dan Belgie.
    Je zou Belgie qua oppervlakte wel kunnen vergelijken met Maryland (32000km^2).

  2. Och. Ge hebt overschot van gelijk. Dank u voor de verbetering –en ik kan als excuus niet eens inroepen dat ik verwarde met Vlaanderen, want zelfs dat is een goede vier keer groter dan RI.

Reacties zijn gesloten.