Het was een mooie dag vandaag. Henri en ik hadden besloten om vanochtend nog eens in de Café Presse te gaan ontbijten. Tijdens ons eerste Seattle verblijf, twee jaar geleden, woonden we daar drie straten van, maar vandaag zaten we een dik half uur op de bus voor we ter plaatse kwamen.
We bestelden een cappuccino, een vers fruitsap, een omelette aux herbes en een frisse salade van asperges, en het bracht meteen allemaal herinneringen terug –zelfs bij Henri. De koffie bij Café Presse is heel lekker; de bonen komen van Caffé Vita, er is er hier één niet zo ver vandaan (op 5th Avenue North), waar ik al een heerlijke macchiato heb gedronken.
Achteraf stapten we binnen bij Stumptown (vlak naast Café Presse), voor een hot chocolate en een macchiato en een cappuccino (ik kon het niet laten, ik heb er twee koffies gedronken), en ik bracht bonen mee: Indonesia Gajah ACEH, volgens de meneer van Stumptown “sweet but earthy“. Ik kijk er al naar uit om hem te proeven.
Mjah, en dan gingen we onze gewone weg van weleer af: eerst hebben we een beetje in het Cal Anderson park gekuierd –zie Henri hierboven met de voeten in het water. Nadien gingen we naar downtown, langs de Sonic Boom –twee jaar geleden, toen ze nog op 15th bij de Safeway zaten ging ik er redelijk frequent langs, nu zijn ze verhuisd naar Melrose Ave.
Ondertussen was het zo warm geworden dat we wel binnen moesten vluchten in de Pacific Place. Een shopping mall, maar ook een cinema (AMC), waar we ‘dan maar’ naar Iron Man 2 hebben gekeken (rated PG-13). Achteraf smeekte Henri mij de Borders binnen: het derde deel van zijn Warriors reeks is uit (de laatste twee heeft hij in het Engels gelezen), en hij wou graag deel vier. Ik heb hem gezegd dat hij ten vroegste maandag opnieuw een boek krijgt, en dat hij maximaal twee boeken per week zal krijgen. Hij leest al meer dan ikzelf –en bovendien dus ook nog in het Engels. “Hoezo jullie lazen nog geen Engelse boeken toen jullie mijn leeftijd hadden”, verwonderde hij zich al bij Tessa.
—
Kan er iemand Griekenland voor heel even uit de EU schoppen alstublieft? Het begint hier gelijk allemaal nóg wat duurder te worden. In juli mogen ze gerust terugkeren; ondertussen kunnen ze/we een oplossing zoeken –damn, was het maar zo gemakkelijk.
“La philosophie, la démocratie, la tragédie… C’est l’Occident qui a une dette envers la Grèce.”
Jean-Luc Godard (interview deze week in Les Inrockuptibles)