Neenee, ik ben niet afgestudeerd. Ik moet immers nog altijd ergens mijn thesis zien af te leggen —blame the internet. Echt waar, blame the internet, een job leek belangrijker dan dat papierke (en om eerlijk te zijn er heeft nog nooit iemand om gevraagd).
Maar goed, er is wel iemand afgestudeerd natuurlijk: mijn madam, doctor dokter Tessa. Na 16 jaar studies in de Medische Wetenschappen mag ze zichzelf vanaf 1 oktober als volgt omschrijven: Doctor in de Medische Wetenschappen, Internist, Hematoloog, Senior Clinical Researcher van het FWO, Clinical Director Stemcell Unit JACIE, Adjunct Kliniekhoofd Dienst Hematologie UZ. Ik kan er niet trots genoeg op zijn (niet op al die namen natuurlijk, maar wel op wie ze is en wat ze heeft bereikt en dat ze kan doen wat ze graag doet en bovendien nog verschrikkelijk goed is in wat ze doet ook).
Vandaar dat ik een beetje moe ben, vandaag, van de uitgebreide receptie gisteren, met 7 (dacht ik) ‘hapjes’, meesterlijk bereid door Piet en Diederik van Tchin (en hun team). Twee fantastische en eerlijke mensen, die ik als geen ander kan aanraden voor al uw cateringnoden. (En van wie ik een krat nog niet gebruleerde crème brûlée heb meegkregen om de week mee door te komen.)
Het was een geslaagde receptie-slash-feest denk ik. We gaan dat nog eens doen. Over zestien jaar. Of als Henri 21 wordt. Of 18. Of 12. Of als er professor bijkomt. Of zo.