De onderkant van mijn anderhalf jaar oude MacBook (ondertussen worden enkel nog MacBook Pro’s en MacBook Airs verkocht), begon eruit te zien als een minigolf parcours. Door de hitte hadden zich bubbels gevormd onder de rubberen onderkant (die daardoor losgekomen was). Niet langer comfortabel om op de schoot te houden maar evenmin handig om op een pakweg een tafel te leggen.
Een beetje rondzoeken bracht mij bij het MacBook Bottom Case Replacement Program. Het probleem was gekend bij Apple, en wie in aanmerking kwam, kreeg gratis een vervanging opgestuurd, met duidelijke instructies erbij.
Terwijl ik daarop zat te wachten, was ik ook nog gestoten op dit artikel van Chris Rawson, Intensive surgery on an old MacBook Pro yields huge performance gains. Sinds ik het nieuwe macOS, Lion, had geïnstalleerd, was de laptop merkelijk trager geworden –vooral Safari zuipt geheugen– en dus besloot ik maar om tegelijkertijd ook maar het geheugen te upgraden, en zo’n SSD in huis te halen.
Vanochtend heb ik de oude harddisk gecloned, en achteraf het ding ontmanteld (duidelijk instructies zijn te vinden bij iFixit –MacBook Unibody Model A1342 Repair Manual). Nog goed dat Henri erbij zat, want ik was bijna vergeten iets opnieuw te monteren (“Wat is dit, papa?”) en de batterij opnieuw aan te sluiten (“Moet dat daar los blijven hangen, papa?”).
Maar kijk alles is in orde. Een mooie onderkant, en een veel snellere binnenkant –het snelheidsverschil is duidelijk merkbaar, niet alleen bij het opstarten. Juij!
