Simon Toldam (piano) & Joachim Badenhorst (rieten) mochten gisterenavond het seizoen afsluiten bij Opatuur in De Centrale.
Tag: de centrale
Laurent Blondiau Trio
Laurent Blondiau Trio: Laurent Blondiau (trompet), Giovanni Di Domenico (piano) & Nico Roig (gitaar); Opatuur @ De Centrale, Gent, 08/05/2011
Het einde van Opatuur
…het seizoenseinde tenminste. Vorige week mochten Frederik Leroux en Robert Landfermann het seizoen 2008-2009 van Opatuur afsluiten met een sprankelend concert. Benieuwd wat Tuur voor volgend seizoen uit zijn mouw gaat schudden.
Basgeweld
Even was er ontgoocheling, gisteren bij Opatuur in De Centrale, toe bleek dat Nicolas Thys geen contrabas, maar een elektrische bas naar het concert had meegebracht. Geen duel tussen analoog en elektrisch dus, maar in ruil kregen we dan wel een wervelwind van diepe basklanken. Hoe Benoit Vanderstraeten zijn vingers niet van de snaren speelt, u mag het ons vragen, maar wij moeten het antwoord schuldig blijven.
Kortom, het was goed, gisterenavond, en u hebt nog één kans om Opatuur met uw aanwezigheid te verblijden, dit seizoen. Voor een thuismatch overigens, want zondag komt Gentenaar Frederik Leroux in De Centrale spelen. Alleen daarheen!
Manu Hermia
Manu(el) Hermia trad op met Erik Vermeulen bij Opatuur in De Centrale op 15/03/2009
Carlo Nardozza
Renault / Knutsson
Mathilde Renault – Jonas Knutsson duo, Opatuur @ De Centrale, 25/01/2009.
Eentje uit de ‘oude’ doos: eind januari trad er voorwaar een ‘zangeresje’ op bij Tuur. We gaan het nog al meemaken, zou de oudere generatie daarop te zeggen hebben.
Paul Stocker
Paul Stocker, in een bezetting met Etienne Richard (piano) en Chris Mentens (bas) bij Opatuur in De Centrale, 22/03/2009. Eén sax of twee saxen, what’s the difference?
Een lege kantine overigens, in De Centrale. Stocker & Co speelden er voor hooguit 10 man (en een paardenkop). Volgende week speelt Carlo Nardozza in De Centrale bij Tuur, en dat is een concert dat u niet wilt missen, geloof mij.
Superlatieven voor Van De Wiele en Sluijs
Mathias Van De Wiele en Ben Sluijs vormden het vervangprogramma voor het soloconcert van Ivan Paduart, gisterenavond bij Opatuur in De Centrale. Paduart had redelijk laat afgezegd, maar Tuur was er toch nog in geslaagd Van De Wiel en Sluijs te verleiden tot een optreden. Ben Sluijs had eerder deze week al in de Negocito en de Hot Club opgetreden, en om eerlijk te zijn, hij zag er wat moe uit. Beide optredens, in de Hot Club met het Augusto Pirodda Quartet en in de Negocito met Kristof Roseeuw, heb ik helaas gemist –en die helaas wordt er alleen maar erger op na het concert van gisterenavond.
De gitaar van Van De Wiele en de sax van Sluijs lijken wel voor elkaar voorbestemd. De soms wat rauwe bluesklank –op het rockerige af– van de gitarist bracht de perfecte tegenpool voor de lyrische sax. Al liet Sluijs niet na ook steviger geluid uit zijn sax te blazen. Het repertoire bestond uit standaards, maar ook eigen werk –zoals dat dan wordt omschreven. Veel Monk –beide muzikanten zijn fan– maar ook Coleman; en net in de uitvoering van die standaards blijkt maar weer met wat voor een virtuoze muzikanten we te maken hebben. Wat redelijk braaf begint (nu ja), verwordt al gauw tot een spannende interpretatie en dialoog tussen Van De Wiele en Sluijs.
En er was dus ook ruimte voor eigen composities, waaronder een stukje uit de nieuwe Brick cd die momenteel in de maak is. Maar als dit een voorsmaakje is, dan kan ik al niet wachten om de rest te horen.
Gehoord en (meer dan) goedgekeurd.