Vergis ik mij nu, of zijn ze er bij De Morgen in geslaagd om een foto van het Jan Palfijnziekenhuis in Gent te plaatsen bij een artikel over medische blunders in het Jan Palfijnziekenhuis in Antwerpen? (Of hebben ze in Antwerpen ook een Site Watersportbaan?)
De tenor bleef (te) vaak onbenut op het podium liggen, maar wat hij speelde maakte veel goed. Hij was verkouden, vertelde hij, en terwijl Tuur hem een paar muntspekken toestak, slikte hij een pilletje door. Zo’n klein rood onding, en hoe kleiner die dingen, hoe straffer ze vaak zijn. In zijn spel was daar niks van te merken. Op een bepaald moment stond hij zelfs een ragtime klarinet na te doen.
De nieuwe cd van zijn International Quartet (Starbound) heb ik mee naar huis genomen. Semplice, het album van het Verheyen – Rissanen duo heb ik laten liggen. Vorig jaar had ik Ambience al te pakken gekregen, en Semplice is hetzelfde album, maar dan geremastered, van een nieuwe naam voorzien, en niet langer in eigen beheer uitgebracht.
Blijven plakken kon ik niet (al had ik een boel vragen), want ik had Henri naar het concert meegebracht (en Tessa ook, maar die hoeft niet zo dwingend als Henri op tijd in bed). Het moet immers niet altijd trompet zijn (“Is ’t Bert Joris? Of Carlo Nardozza?”) waar hij naar luistert –al is het dan passief, want hij zat ondertussen te lezen. Maar ook passief kan ik hem brainwashen.
(Zelfs als ze een slaaponderzoek moet ondergaan, blijft ze doorwerken.)