slow

if i’m a bit slow in updating, it’s because i’m doing some research. i’d intended for this week to be soundtrack week, so i’m digging up and (re)listening to some favourites. i’ll skip the obvious, and exclude michael nyman, wim mertens and philip glass, but the list includes jocelyn pook, eleni karaindrou and tan dun. also, the list probably will not include what’s referred to as soundtrack composers (such as john williams)

meanwhile here are a few sites of interest: soundtrackcollector, filmtracks, soundtracknet, soundtrack express (listed in no particular order)

soup culture

aangezien tessa vandaag naar de states vertrekt, en aangezien het for all pratical purposes dan gemakkelijker was dat henri meteen bij oma ging slapen, hebben we besloten gisterenavond nog eens te gaan eten. lang geleden. te lang geleden.

vandaar: soup culture (hoewel ik ook nog eens vreselijk zin had in bric en brac –maar in hun laatste nieuwsbrief raadden ook zij soup culture aan)

soup culture is piepklein. het is gevestigd recht tegenover de café theatre, waar we voreger ook al regelmatig gingen. cafe theatre is echter vervallen in een routineuze voorbereidde keuken –waarmee ik bedoel dat de gerechten op voorhand werden klaargemaakt, en daarna, tijdens de spitsuren wordt opgewarmd/uit de diepvries gehaald. (i know, it happens often)

soup culture is daar echt wel het tegenovergestelde van (net zoals bric en brac). het restaurant is dus piepklein. er staan zo’n 6 – 7 tafels voor twee personen. de service is dan ook hyperpersoonlijk, en de kok hypervriendelijk.

als aperitief namen we een smith vruchtensap (meloen en granny smith), en een sherry (ik kan er niet afblijven). we kregen daarbij een amuse-gueule van stukjes kalkoek en spek, en wilde paddestoelen.

lang getwijfeld over wat te nemen, wat meestal een goed teken is.

bij het bestellen van de rest van het maal bleek dat de escargots in champagne coulis niet langer voorhanden waren (de champagne coulis bleek te ontbreken), maar hij stelde voor ons iets gelijkaardigs te maken, ook met escargots.

het werden escargots in een fond van rode wijn, met een julienne van worteltjes en selder. nu heb ik al tamelijk wat escargots gegeten, maar deze waren echt supermals. heerlijk gewoon.

de hoofdschotels was springbok met puree van pastinaak, gebakken aardappeltjes en wilde bospaddestoelen. finger-licking good.

aangezien wijn niet echt meer betaalbaar is opteerden we voor de huiswijn. ik ben de naam helaas vergeten, het was nochtans een heerlijke spaanse wijn, een tempranillo met 10%-20% (?) cabernet sauvignon. een aanrader.

nog een koffie en een thee achteraf, en voor een dikke 90 EUR stonden we weer buiten. een echte aanrader.