- Dit lijkt me waanzinnig gevaarlijk. Kijk, ik ben volledig voorstander van snelheidsbeperking in de bebouwde kom (bij uitbreiding: waar ook nodig). Iets als dynamisch opklappende drempels komt echter over als levensgevaarlijk. Er mag dan nog een bord voor staan, maar waarom plaats je dan niet meteen permanente drempel? Die oplossing lijkt me bovendien stukken goedkoper.
- De bonobo is een mens. Zo wist de man van het half zeven journaal te vertellen. De genen van de mensapen bonobo en chimpansee blijken zo dicht bij de menselijke genen te liggen dat van mensapen geen sprake meer kan zijn, maar dat beide errrm… rassen echt wel tot de mensen behoren. En laat hiermee dan maar alles gezegd zijn.
- Oh. Qua gizmo-gehalte kan dit wel tellen.
Auteur: bruno
alweer
Het weer begint een beetje op mijn systeem te werken. Ik zit alle vijf voeten het weerbericht te volgen (meteo.be) in de –voorlopig– ijdele hoop dat het er iets beter op gaat worden.
Donderdag begint de dag zwaarbewolkt en valt er af en toe wat lichte regen. In de loop van de dag kunnen er enkele opklaringen voorkomen.
Ook vrijdag en zaterdag is er vooral in de westelijke landshelft veel bewolking en af toe lichte neerslag. In het oosten en het zuiden kan de zon er af en toe doorkomen en blijf het meestal droog.
Zaterdagnacht trekt een regenzone over ons land en belanden we voor zondag in meer wisselvallig weer met buien.
Zaterdag heb ik een gore-tex broek gekocht, en gisteren de bijbehorende vest; de handschoenen had ik al. In principe ben ik nu volledig uitgerust. Maar ik heb nog absoluut geen ervaring met ‘regenrijden’. Het is niet dat die zeldzame echte buien mij afschrikken, maar ik had toch liever eerst wat meer ervaring ‘op het droge’ gehad. Kwestie van een schuiver te vermijden.
Elke dag zit ik stikjaloers naar alle andere motards te gluren in de file, en elke avond bezweer ik mijzelf dat ik de volgende ochtend met de motor naar het werk zal gaan. Weer of geen weer. Maar elke ochtend ziet het er weer net iets te grauw uit.
Maar morgen doe ik het zeker. Of anders vrijdag. Of ten allerlaatste maandag…
moved
Hoewel we (nog) niet van provider veranderd zijn, is de URL van dit weblogje wel reeds aangepast aan de nakende nieuwe situatie. Alle bestaande links worden evenwel nog een tijdje doorverwezen, maar als u een bookmark hier naartoe zou hebben:
storm in een glas water
Zucht. Ik snap echt niet goed wat nu de ganse heisa is rond dat zogezegde nieuwe virus. Waarmee dan gedoeld wordt op een e-mail met attachement, waarbij het lijkt alsof de e-mail door Microsoft werd verzonden.
(Misschien wordt er niet overal zo’n heisa rond gemaakt, maar ’t is hier al een spel geweest op ’t werk.)
(For the record, dat virus is niet echt nieuw: bvb vorig jaar deze tijd had ik een dergelijke e-mail ook al gekregen, met als subject line Microsoft Internet Security Update en een attachement q216309.exe (net opgediept uit m’n e-mail archief). En dat zal heus niet de eerste keer geweest zijn dat iemand zoiets had ontvangen.)
’t Is toch simpel: nooit een attachement openen als het niet van een betrouwbare bron komt. En al zeker niet als het .exe .com of .bat bestanden zijn.
En zeg nu zelf Microsoft is niet meteen een betrouwbare bron.
(I’ll get off my soapbox now.)
change 20030519
Momenteel heb ik een veel te grote onnodige kost aan hosting (een stuk of zeven domeinen, waarvan slechts twee eigenlijk echt aktief), voorlopig nog gedragen door ‘de bvba’. Binnenkort wordt die echter helemaal opgedoekt, en verschuiven een heleboel lasten naar de privé-sfeer.
Het is dus hoog tijd om eens een beetje ballast af te werpen. Binnenkort verandert dit weblog dan ook van adres. Ik zoek het allemaal nog een beetje uit, maar vermoedelijk wordt het http://www.volume12.org/12/
(to be continued)
rode zondag
Met bovenstaande titel probeer ik mij van verdere commentaar over de verkiezingen te onthouden. Behalve dit dan: they had it coming, met een naam als CD&V (christen democraten verliezen).
En heeft er iemand Virgin Express Beach Wear gespot in de verkiezingshokjes?
Genoeg. Probeer op deze troosteloze (wat het weer betreft tenminste) maandag ook eens Mozilla Firebird uit. Web standards! Gratis (duh)! Snel!
misc 20030516
Aangezien het vandaag de mooiste dag van de week zou zijn, was ik half geneigd voor de eerste keer met de motor naar het werk te komen. Ik was half geneigd het niet te doen (eerst wat meer ervaring op te bouwen), maar gelukkig heeft Tessa me overhaald. Heerlijk gewoon.
Op het werk aangekomen (een kwartier vlugger dan normaal, en ik heb me –grotendeels– aan de legale snelheden gehouden), blijkt dat ik mijn security card vergeten ben. Normaal gezien is dat geen probleem, want Denise (onze kuisvrouw, uiterst sympathiek) is hier altijd als eerste, maar vandaag had ze –een zeldzame keer- vrijaf. Wachten dus.
Helemaal niet erg, want dit geeft me bovendien ruim de tijd om me om te kleden (er is een kuishokje in de gang, groot genoeg om als kleedruimte dienst te doen). Om 7u30 komt mijn baas eraan, maar blijkt dat hij zijn kaart verloren is. (Hilariteit.)
Nog eens vijf minuten komen twee andere collega’s uit de lift gestapt (Michelle en Joëlle), die gelukkig hun kaart wel bij zich hebben. Edoch, blijkt dat het alarm nog niet op zomeruur ingesteld staat, en dus moeten we alsnog wachten tot ofwel 8u, ofwel tot een van de general managers komt met een hogere security clearance graad. (BTW we werken hier met 29 en er zijn ongeveer 10 van die general managers.)
Als het eindelijk 8u05 geworden is (de klok loopt achter), kan de deur open en stormen 6 mensen ongeduldig naar hun eerste kop koffie. Maar we hebben behoorlijk wat afgelachen. (De sfeer is hier wel meer dan behoorlijk –als je de goede mensen bijeenzet.)
Zie ook:
Op deze site kan je een URL ingeven om te zien welk woord het meeste benadrukt wordt in de tekst op een bepaalde pagina. Voor dit weblog geeft dat het volgende.
berliner ketchup
En dit is dan ook meteen het laatste deel Berlijn. Before I bore your socks off. Een paar algemene bevindingen:
- Never underestimate the power of a cold shower. (En het binnenrijm krijgt u er voor niks bij.) Nooit gedacht dat een koude douche je zo gemakkelijk wakker kon krijgen. Enfin, ik had wel een vermoeden natuurlijk. Niet vergeten af te ronden met warm water, want anders val je we zo terug in slaap. (Lichaamstemperatuur gaat naar beneden om te slapen, en naar boven als je actief bent.)
- When going places, always take your camera. En kort dat maar gewoon af naar always take your camera. Zelfs al denk je dat je die niet gaat kunnen gebruiken. Verdomme toch, ik kon mezelf wel voor het hoofd slaan.
- One word: homesick. Nooit gedacht, maar plots miste ik alles en iedereen.
Observaties bij het thuiskomen:
- Het besef dat je eigenlijk een beetje op reis bent gegaan zonder een frank te hebben uitgegeven. Edoch onmiddellijk gevolgd door het besef dat je eigenlijk helemaal niet op reis bent gegaan, maar gewoon op een iets andere manier op een iets andere locatie iets intensiever hebt doorgewerkt.
- Een stapel rekeningen die op je liggen te wachten. (Ik was toch maar een paar dagen weg?)
- Een zending van amazon die op het werk was toegekomen.
- Een bevestiging van een andere bestelling (een windscherm voor de motor).
- Henri kunnen afhalen van school.
- Henri die in mijn armen springt en zegt ‘ik heb je zo gemist, papa‘.
- Tessa die met een bos bloemen voor mij thuiskomt.
spargel
Het aspergeseizoen is aangebroken. Dat was duidelijk te zien aan alle menukaarten in Berlijn. Het was quasi onmogelijk ook maar ergens te lunchen (laat staan te dineren) zonder op zijn minst 1 asperge op je bord te krijgen. Al was het maar als een hors d’oeuvre.
En verder? Tsja. Zaterdag committee meetings, zondag een speakers breakfast om 7u30 en maandag van hetzelfde maar dan om 6u30 dankuwel alstublieft.
In de voormiddag plenaire zittingen en in de namiddag board meetings, waarbij traditioneel het paneldebat zondagvoormiddag een beetje uitgelopen was. Lunch was voorzien om 13 uur, maar ‘as not to break up the discussions‘ werd dan maar besloten (rond 13.15) om nog maar eventjes verder te gaan… tot uiteindelijk 15.00
’s Avonds gala diner (zondag) en een show and dine in de Wintergarten (maandag).
En eigenlijk heb ik dus niks gezien van Berlijn, behalve de DZ Bank, en de weg van daar naar het hotel (een lang stuk Unter dem Linden, langs de Russische ambassade, en een kort stukje van de Friedrichstrasse).
berlin
Jaja, Berlijn, ’t is me wat. Zo dicht bij huis, en toch een fenomenaal andere cultuur. De Duitsers (sorry, Berliner) eten toch stukken vroeger dan wij. ’s Middags om half een heeft iedereen al gegeten, en als je ’s avonds om acht uur gaat dineren, vermoed de ober steevast dat je of uitgehongerd bent, of dat je dringend naar een afspraak moet.
Voor de rest is het hier schitterend weer (dat is toch het eerste waar iedereen naar vraagt, of indien niet waar iedereen over verteld), al zien we er natuurlijk niet veel van, hier in de onderste regionen van de DZ Bank. Unter den Linden, dat wel, maar een beetje te letterlijk dan.
Mooie architectuur in de bank (van Frank O. Gehry).