Leenbriefjes

Soms vind ik terugbrengbriefjes in de boeken die ik ontleen uit de bibliotheek. Een beetje zoals vroeger de lenerskaart, die achterin het boek werd bijgehouden, en waarin werd genoteerd wanneer –en ik dacht ook door wie– het boek waarin dat briefje stak, werd ontleend. Als de leenbriefjes die ik heb gevonden, telkens aan de vorige lezer toebehoort, ligt de leenfrequentie voor beide boeken die ik hier voor mij heb liggen, een beetje aan de lage kant.

Bij Jazzhelden, een bundel heel toegankelijke en zeer aangenaam geschreven interviews van Koen Schouten, jazzjournalist bij de Volkskrant, zit het briefje vlak na het interview met Paul Anka. Anka zong in 2005 de cd Rock Swings bijeen, waarin hij een aantal erm… rock standards in een swingjasje stopte. Leuke cd, en naar aanleiding daarvan had Schouten een stukje geschreven, waarin hij Anka vraagt naar de genese van de cd. En zo ontdekt u ook waarom Michael Jacksons Billy Jean er niet is op geraakt.

De ontlener had op 31/01/2009 nog vier andere zaken in zijn (haar?) bezit. Het briefje toont maar een beperkt aantal karakters, de rest –tussen vierkante haakjes– heb ik gegoogled: The book of hit singles[: Top 20 Charts from 1954 to the Present Day]; The best of the 3 tenors (dat is die cd met Luciano Pavarotti, Placido Domingo, en Jose Carerras); The Billboard Book of top [40 hits] (tussen 40 en hits kunnen facultatief nog een heleboel zaken staan, zoals Country, Hip-Hop, en R and B); en Rockin’ bones: 1950s pun[k and Rockabilly] (4 cds).

31/01, dat zou betekenen dat op 6 maanden tijd niemand anders dat boek heeft ontleend. Spijtig, want het zijn leuke dingetjes en leest vlot door –ik breng het volgende week terug (tip!).

Nog erger was het gesteld met Collected Works: A Journal of Jazz 1954-2001 van Whitney Balliett, de in 2007 overleden jazzcriticus van (mijn geliefde blad) The New Yorker. Het leenbriefje, gestoken tussen pagina 89 en 90, vermoedelijk bij het hoofdstuk over Buck Clayton and Emmett Berry, ging terug tot 9 maart 2002. Dat kan bovendien kloppen, want het 872 pagina’s tellende boek diende voor mij uit het magazijn te worden opgediept. De ongebroken, 4,5 cm dikke rug van het aanzienlijke volume laat vermoeden dat het boek nog door bijna niemand werd beroerd –net zoals de onbeduimelde pagina’s binnenin overigens. De ontlener had ook Swing It!: An Annotate[d History of Jive] in het bezit.

Fascinerend, die bibliotheekboeken. Ik lees dit weekend op Middelheim de selectie van Vians jazzkronieken uit, dan kan u dat volgende week samen met Jazzhelden uit de (Gentse) bibliotheek ontlenen. Doen!