kilometer 23

Al had deze post net zo goed twee komma vier kunnen heten.

Gisteren was dus een recuperatiedag, en daarom –hoewel het niet echt mijn bedoeling was– besloot ik tijdens het lopen, een extra ronde rond de Watersportbaan in te lassen. Twee extra rondes eigenlijk, want normaal gezien doe ik er maar twee, zodat ik ergens rond de 16-17 km zit bij mijn thuiskomst. Maar ik ging voor 22. En terwijl ik bezig was, dacht ik: “goh, ik doe er nog één.” Waardoor het totaal aantal kilometers op 27 staat voor vandaag. En eigenlijk had ik nog wel langer willen lopen, maar dat leek mij om verscheidene redenen niet zo’n goed idee.

Vooreerst zat Henri nu al twee uur alleen thuis; ten tweede was mijn knie niet zo happy over het enthousiasme van mijn geest; ten derde begon ik stilletjesaan milde uitdrogingsverschijnselen te tonen (tintelingen bijvoorbeeld). Bij kilometer 23 had ik voor het eerst in mijn –relatief korte– loperscarrière gedurende enkele seconden een soort runner’s high (tenminste, ik vermoed dat het dat was).

Toen ik me achteraf op de weegschaal stelde –ik had mij voor het eerst ook eens voor een training gewogen– merkte ik dat ik maar liefst 2,4 kilo gewicht was kwijtgespeeld. Ik drink na een training standaard altijd een groot glas water (250 ml) met daarin een nuun tablet opgelost –iets dat ik heb overgehouden aan onze Amerikareis. Nadien volgen vaak nog een glas met water en 1/3 cranberry juice (light) en een blikje cola light. En ik drink ook voldoende water gedurende de dag.

Maar 27 kilometer. Eigenlijk is dat al veel te veel zonder ravitaillement tussendoor.