Bonbonbon, ik zal het moeten toegeven, vrees ik: ik denk dat ik toch een beetje jetlag heb. Gisteren om vijf uur opgestaan, vandaag om half vijf. Dat gaat bovendien precies niet de goede richting uit.
De konijntjes op de Blaarmeersen trachten het gemis van de squirrels goed te maken, en de kraaien roepen mij in het bos tegemoet. Vandaag wordt het nieuwe strand aan de pers voorgesteld, en het ziet er alvast veelbelovend uit. Maar klaar is het allesbehalve. Los van het waterpeil, is de helft nog niet aangelegd, en de omschrijving ‘klaar voor de zomer’ lijkt mij een bijzonder klein doekje voor het bloeden. Maar het wordt wel wijs. En is het niet dit jaar, dan wel volgend.