Wanneer David en Amy met autopech stranden in een godvergeten gat (dat welgeteld één garage en één motel telt), rest hen niets anders dan er te overnachten. De garage is immers gesloten, en de eenzame publieke telefoon blijkt niet te werken. De moteleigenaar mag dan niet meteen van het meegaande type zijn, hij biedt hen meteen en zonder meerprijs de bruidssuite aan. Waar het verschil zit met een gewone kamer wordt niet meteen duidelijk, maar de groezeligheid van hun logement blijkt al gauw het minste van hun zorgen te zijn. David vindt er een videotape met een slasherprent, met daarin een kamer toch wel heel erg op die van hen lijkt.
U hoeft geen horrorfan te zijn om de tekenen te herkennen: het verdwaalde koppel, de autopech, de psychopatisch aandoende gerant in het enige motel in de wijde omtrek –waarin overigens geen andere gasten blijken aanwezig te zijn. Vacancy windt er dan ook geen doekjes om. In deze prent gaat het om de spanning en de actie, en de nochtans beloftensvolle onderhuidse spanning tussen het koppel wordt weinig tot niet uitgewerkt.
Op het eerste gezicht lijkt er niets mis met de relatie tussen David (Luke Wilson) en Amy (Kate Beckinsale). David is de typische man die te trots is om toe te geven dat hij verloren is gereden, en Amy is de even typische vrouw die hem het bloed onder de nagels haalt. maar al gauw blijkt dat dit koppel eigenlijk geen koppel meer is. De reden waarom komen we met mondjesmaat te weten, maar als u niet oplet, hebt u hem gemist. Jammer, want het had zeker kunnen bijdragen tot het verhaal.
Regisseur Nimród Antal windt er geen doekje om. Ondanks de eerder trage eerste tien minuten van de film, raast hij er als een trein vandoor met een opeenstapeling van clichés, die echter wonderwel blijken te werken. De film heeft weinig pretentie op dat vlak, en misschien is het net daardoor dat de toeschouwer geboeid blijft kijken. Het publiek in de zaal slaakte regelmatig een gil, wat de atmosfeer in dit geval zeker ten goede kwam.
Antal gaat evenwel zo snel, dat hij in de eindscènes van de film zichzelf voorbij loopt. De film vertraagt heel plots, de spanningopbouw verdwijnt, en daarmee ook de geloofwaardigheid van het verhaal. Het einde is veel te abrupt, en dezelfde mensen die even daarvoor nog hard zaten te gillen, vragen zich schouderophalend af wat er nu eigenlijk aan de hand was. Jammer, want het is een film met genoeg potentieel (in het genre). Als u voor dit soort films te vinden bent, kan u dan ook met gerust hart gaan kijken. Maar misschien beter niet net voor u met de wagen op (motel)vakantie vertrekt.
Vacancy, van Nimród Antal met Kate Beckinsale, Luke Wilson en Frank Whaley. Te zien in Kinepolis Gent (Decascoop).
(Deze bespreking verscheen eerder op Gentblogt.)