Zie ook vorige maand:
* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar
Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.
- Qui a tué Bambi? (Gilles Marchand) **+
Mijn derde film met (de acteur) Laurent Lucas, na het minder geslaagde Calvaire en het meer dan behoorlijke Harry, un ami qui vous veut du bien. Bambi past daar perfect middenin. Een zeer erm ‘Franse’ film, al zegt die omschrijving u niet veel als u niet al meer Franse films hebt gezien. Een beetje traag, maar wel spannend. Niet spannend zoals een horrorfilm, maar des te meer door de plotopbouw. Een dikke plus dus: een goed uitgewerkt plot. - Ma Mère (Christophe Honoré) *
Ik was al niet zot van La Pianiste, en nu blijkt ook Ma Mère een film vol idiote sexuele aberraties en (pseudo-)intellectueel gewauwel te zijn. I blame it on Isabelle Huppert. - De battre mon coeur s’est arrêté (Jacques Audiard) ***+
Een verademing. Een geslaagde mix van populaire en klassieke cultuur, krachtige vertolking van Romain Duris, en een goede verhaalstructuur. (Zie ook deze entry.) - L’ultimo bacio (Gabriele Muccino) **+
Is dit nu goed, of valt het in de “Hugh Grant”-categorie? In elk geval kende ik geen van de acteurs (of ik kon ze niet plaatsen), waardoor ik niet gestoord werd door enige vorm van typecasting. Misschien geen blijver, maar toch genietbaar. (Twee weken later weet ik begod al niet meer waar het over ging.) - The Bourne Identity (Doug Liman) *
Zo goed als het boek is, zo slecht is de film. Diepgang? Carlos? Vrouwelijke intelligentie ipv louter decoratie? In een poging de setting te actualiseren, is de regisseur erin geslaagd een verschrikkelijk lelijke en out-of-touch enscenering neer te poten. Doe uzelf een plezier, lees het boek, en sla de film over. Tenzij u reeds vond dat Largo Winch op een geslaagde manier de overgang van stripverhaal naar TVserie had gemaakt.
Ik vond ma mère anders wel fantastisch!