Eén van de eerste ‘jazz’ platen die ik ontdekte, is Two-Headed Freap van Ronnie Foster, in een of andere Rudy Van Gelder serie. Met daarop deze Summer Song:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=J4OdPyvXG_c&w=500&h=405]
En ook Mystic Brew; zie ook de fantastische interpretatie van Vijay Iyer, meer dan dertig jaar later.
Two-Headed Freap was de enige plaat die ik van hem had gevonden, tot ik vandaag bij toeval Cheshire Cat (op vinyl) vond in Music Mania. Hij zingt op die plaat. Zingt! En dan nog op een beluisterbare manier ook.
Na Foster ben ik dan terecht gekomen bij o.a. Lou Donaldson (Everything I Do Gon’ Be Funky (From Now On)) en Grant Green (zijn My Favorite Things was niet zo populair als de versie van Coltrane, maar toch) en natuurlijk Jimmy Smith (Back At The Chicken Shack). Er is een tijd geweest dat ik niet genoeg kon krijgen van die orgels. En dus ook een tijd dat ik ze niet meer kon aanhoren.
Maar Ronnie Foster!