Oei, we zijn al half oktober, en ik heb de lijst van september nog niet erm… opgelijst. Ik heb overigens nog veel meer liggen, maar geen tijd om het (hier) allemaal de aandacht te geven die het verdient (zoals Peter Evans, Angles en Newt hieronder –vooral Newt is echt heel goed). Bij deze.
Werden van de harddisk verwijderd:
- November / Dominic Miller / 2010
Dominic Miller is het best gekend door zijn samenwerking met Sting, al lijst zijn wikipediapagina een veel grotere hoeveelheid bekende mensen waar hij mee heeft samengewerkt. Impressive, maar dat is dit solo album dan weer niet. November is een saai smooth jazz album, dat ongetwijfeld een onweerstaanbare aantrekkingskracht zal hebben voor de fans van Kenny G, en dat ik misschien toch had kunnen houden als “muziek om bij in slaap te vallen”. Nah. - Une Enfant Du Siecle / Alizee / 2010
Gezellige jaren 80 pop van de 26-jarige Franse lolita. De muziek is een mengeling tussen Mylène Farmer en Kim Wilde, en daarmee is ook alles gezegd. Euh, behalve dat de juffrouw er patent uit ziet, maar dat biedt gelijk geen meerwaarde aan mijn oren. - Listening Booth:1970 / Marc Cohn / 2010
WTF? Het was helemaal om zeep toen ik zijn Maybe I’m Amazed versie te horen kreeg. Een pareltje van Paul McCartney uit de tijd met The Wings, totaal om zeep geholpen door Cohn. Bah. - Pilgrim’s Progress / Kula Shaker / 2010
Ik heb ernaar geluisterd, maar ik vind er mij gewoon niet in terug. Sorry Peter.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=w2JRGv91urY&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]
- Chamber Music Society / Esperanza Spalding / 2010 / ***
Veel hype, maar toch aangenaam om naar te luisteren. Ligt regelmatig op. - This is R*time / Reut Regev / 2009 / ***
Opwindend-opzwepende muziek, zonder in het kenmerkend-stereotiepe trombone geluid te vervallen. (Ik zal mijn best doen om niet voortdurend koppelteken-beschrijvend te werken.) - ICP049 / ICP Orchestra / 2010 / ***
- !ICP!50 / ICP Orchestra / 2010 / ***
Mijn eerste ICP-platen zijn meteen een schot in de roos. Met, op ICP049, dat fantastische nummer No Idea. - Desert Ship / Satoko Fuiji / 2010 / **(*)
Ik heb Satoko Fuji leren kennen in Vooruit, en toen speelde ze daar een schitterende set. Deze plaat is behoorlijk veeleisend voor de luisteraar, de vorige was net dat ietsje beter. - Dual Identity / Rudresh Mahanthappa & Steve Lehman / 2010 / ***
Mahanthappa blijft het doen. Fantastische plaat, en hij heeft alweer een nieuwe uit. - Travail, Transformation and Flow / Steve Lehman Octet / 2009 / ***
Geduld en aandacht, dat is waar deze plaat om schreeuwt. Geen evidente muziek, maar loont de moeite. - Live in Lisbon / Peter Evans Quartet / 2010 / ***
- Epileptical West / Angles / 2010 / ***
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=g2F3Zg9a2jY&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]
- 2 / Newt feat. Silke Eberhard / 2010 / ***
Zie opname hierboven. - Whirl / Fred Hersch Trio / 2010 / **
Een beetje ontgoocheld, door deze Fred Hersch.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=SfjpZYxXK7E&fs=1&hl=en_US&rel=0&hd=1]
- Never Stop / The Bad Plus / 2010 / ****
Godverdomme dat is goede muziek. TBP slagen erin om popmuziek spitsvondig om te zetten naar jazz, hun eigen vernuftigheden eraan toe te voegen, en het dan nog op een hoger niveau te tillen. Ik heb de groep in mei (of was het al juni) in Seattle aan het werk gezien op het Bellevue Jazz Festival, en deze groep hangt gewoon aan elkaar gelijk vliegen op plakpapier. Never Stop; hopelijk luisteren ze naar hun eigen advies. - Grinderman 2 / Grinderman / 2010 / ***
Volgens mensen die het kunnen weten was de eerste beter, maar ik ben alvast content van deze tweede worp (ik heb de eerste nog niet gehoord). - I Learned The Hard Way / Sharon Jones & The Dap-Kings / 2010 / **(*)
Ambiance. Ik ken mensen die er gigantisch fan van zijn, en ze hebben gelijk. Niet geheel mijn soort muziek, maar zeer genietbaar. - Ten / Jason Moran / 2010 / ***(*)
Wreed goede plaat, absoluut wreed goed. Maar ik vond de recente Brad Mehldau nog net iets meer to my liking. - The Sea / Corinne Bailey Rae / 2010 / **
Goed, voor wie van popachtige toestanden houdt. Wordt omschreven als ‘donkerder’ dan de vorige, maar dat zal dan voor de mensen zijn die heel goed (naar de teksten) luisteren. Er zitten best schone stuken in. - Close-Up Vol 1, Love Songs / Suzanne Vega / 2010 / **
Het ‘nut’ van deze plaat ontgaat mij een beetje. Suzanne Vega zingt haar oude nummers opnieuw, en dat moet dan volwassener of zo klinken (en waarschijnlijk doet het dat wel). Tsja. - The Defamation of Strickland Banks / Plan B / 2010 / *
(Had ik het niet op cd, ik had het waarschijnlijk ook van de harddisk verwijderd.) - In Search Of The Miraculous / John Zorn / 2010 / **
John Zorn gaat de lyrische toer op. Dat zorgt voor weinig spanning en zeer toegankelijke muziek, die wat onwennig overkomt, geconfronteerd met pakweg het Masada oeuvre. Sommige muziek komt over als muzak, maar daar zit een diepere onderliggende betekenis achter, zo verzekerde men mij. Right. - Same Girl / Youn Sun Nah / 2010 / **(*)
De vorige van Youn Sun Nah (Voyage) was zonder meer een zeer goed album. Op deze nieuwe release speelt ze niet alleen piano, ze zingt ook. Ik ben moeilijk wat betreft zangstemmen, en wat mij betreft was al dat gezang geen noodzaak geweest. Voeg eraan toe dat ze heel helder en analytisch zingt, en dat is dan weer net waar ik het minste van houd. Niet voor mij dus. - Climbing With Mountains / Viktor Tóth / 2007 / **
- Tartim / Viktor Tóth / 2009 / **
De cd’s van Viktor Tóth zijn goed, maar redelijk braaf. Live kwam dat veel beter tot zijn recht, en in Vooruit nog meer dan in Brugge (als ik W. mag geloven), want het samenspel met Bart Maris was als wreed goed te omschrijven. - Deleted Scenes From The Cutting Room Floor / Caro Emerald / 2010 / **
Nederlands nieuwste revelatie, die gretig wordt vergeleken met Lady Linn, maar daarvoor toch iets te kort schiet. Aanvaardbaar-goede muziek (damn, daar is dat koppelteken weer), maar zonder extra’s. - Fields / Junip / 2010 / ***
Dromerige toestanden bij Junip. Zeer geschikt als achtergrondmuziek. - Declaration of Dependence / Kings of Convenience / 2009 / **(*)
Ik ben fan van deze Noorse jongens, sinds ik in 2001 hun Quiet is the new loud in huis haalde. Riot on an empty street ging op datzelfde elan verder, net zoals deze worp van vorig jaar. - God Willin’ and the Creek Don’t Rise / Ray LaMontagne And The Pariah Dogs / 2010 / ***
De mens is vooral bekend van de hit You Are The Best Thing, maar deze God Willin’ and the Creek Don’t Rise gaat toch wat verder. Deze plaat klinkt rauwer, zoals de opener Repo Man.
0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(cds vorige maand)
Zorns “mooie” muziek is dit jaar niet top zoals gewoonlijk. Het zegt genoeg dat het recentste volume uit de Filmworks-reeks eigenlijk mooier en beter is dan “In Search Of The Miraculous” en het eraan verwante “The Goddess”. Er zijn wel een paar hele schone dingen uitgekomen in de Books Of Angels-reeks (vooral Mycale, Ben Goldberg en Masada String Trio).
En nu dus maar eens op zoek naar de nieuwe The Bad Plus