In het grootwarenhuis vond ik pakjessoep, vérse pakjessoep. Simpel systeem: een doos met daarin al uw groenten voor bijvoorbeeld paprika- of kervelsoep. Ik kocht ze maar meteen allebei, want ik vond het concept best interessant.
De paprikadoos verdween eerder deze week in een of ander stoofpotje, de kervelsoep maakte ik gisteren kaar. In drie stappen; volgens de gesuggereerde bereidingswijze.
Breng 600 ml water aan de kook, en voeg de groenten toe, met uitzondering van de kervel, die er pas bij moet als de rest zachtgekookt is. Mix met de staafmixer (de blender was géén goed idee voor zoveel soep, maar het was schoner voor de foto). Breng op smaak met peper en zout, serveer.
“Mja,” was het oordeel van de zoon, “niet slecht, maar ik heb toch liever dat ge de soep helemaal zelf maakt gelijk gij ze maakt.”
M.a.w. met eigen getrokken bouillon, en traag gegaard, neem ik maar aan. Maar ik vind het absoluut geen slecht concept, integendeel. Beter dan de zogenaamd verse soep in de ‘vers’-afdeling.