Categorie: vervoer

• Mijn voorkeur voor 12: xii, december.org (geboortemaand), volume12, 12 kleppen in de motor (3 cilinders, vier kleppen elk)
• Hoogmoed komt voor de val: net toen ik dacht dat het wel begint te vlotten met de motor, krijg ik twee waarschuwingen. (1) Gisterenavond liet ik mijn aandacht even dwalen, een wagen voor mij remt, en ik ga net iets te scherp aan de remmen hangen. Gelukkig nog kunnen doseren, anders kreeg ik mijn eerste schuiver. (2) Vanochtend een kutbochtje in een te hoge versnelling (3e) en een te lage snelheid (20 km/h) genomen, en daardoor mezelf bijna uit de bocht geremd (oender !). Maar ik ben vreselijk veel aan het bijleren.
• Verder is het geconfirmeerd, ik blijk de meest boring mens op aarde te zijn. Met mijn bloed is dus alles OK (al is het nog wachten op de uitslag van de serologische testen). Bijvoorbeeld: cholesterol: 153 op een schaal van 150 tot 190; trigliceriden: 51 op een schaal van 50 tot 180 (de schaal van gezonde waarden weliswaar). Etc, ad nauseam.
• Kijk zie, hiervan gaat mijn hart nu eens sneller kloppen.

Het weer begint een beetje op mijn systeem te werken. Ik zit alle vijf voeten het weerbericht te volgen (meteo.be) in de –voorlopig– ijdele hoop dat het er iets beter op gaat worden.

Donderdag begint de dag zwaarbewolkt en valt er af en toe wat lichte regen. In de loop van de dag kunnen er enkele opklaringen voorkomen.
Ook vrijdag en zaterdag is er vooral in de westelijke landshelft veel bewolking en af toe lichte neerslag. In het oosten en het zuiden kan de zon er af en toe doorkomen en blijf het meestal droog.
Zaterdagnacht trekt een regenzone over ons land en belanden we voor zondag in meer wisselvallig weer met buien.

Zaterdag heb ik een gore-tex broek gekocht, en gisteren de bijbehorende vest; de handschoenen had ik al. In principe ben ik nu volledig uitgerust. Maar ik heb nog absoluut geen ervaring met ‘regenrijden’. Het is niet dat die zeldzame echte buien mij afschrikken, maar ik had toch liever eerst wat meer ervaring ‘op het droge’ gehad. Kwestie van een schuiver te vermijden.

Elke dag zit ik stikjaloers naar alle andere motards te gluren in de file, en elke avond bezweer ik mijzelf dat ik de volgende ochtend met de motor naar het werk zal gaan. Weer of geen weer. Maar elke ochtend ziet het er weer net iets te grauw uit.

Maar morgen doe ik het zeker. Of anders vrijdag. Of ten allerlaatste maandag…

Aangezien het vandaag de mooiste dag van de week zou zijn, was ik half geneigd voor de eerste keer met de motor naar het werk te komen. Ik was half geneigd het niet te doen (eerst wat meer ervaring op te bouwen), maar gelukkig heeft Tessa me overhaald. Heerlijk gewoon.

Op het werk aangekomen (een kwartier vlugger dan normaal, en ik heb me –grotendeels– aan de legale snelheden gehouden), blijkt dat ik mijn security card vergeten ben. Normaal gezien is dat geen probleem, want Denise (onze kuisvrouw, uiterst sympathiek) is hier altijd als eerste, maar vandaag had ze –een zeldzame keer- vrijaf. Wachten dus.

Helemaal niet erg, want dit geeft me bovendien ruim de tijd om me om te kleden (er is een kuishokje in de gang, groot genoeg om als kleedruimte dienst te doen). Om 7u30 komt mijn baas eraan, maar blijkt dat hij zijn kaart verloren is. (Hilariteit.)

Nog eens vijf minuten komen twee andere collega’s uit de lift gestapt (Michelle en Joëlle), die gelukkig hun kaart wel bij zich hebben. Edoch, blijkt dat het alarm nog niet op zomeruur ingesteld staat, en dus moeten we alsnog wachten tot ofwel 8u, ofwel tot een van de general managers komt met een hogere security clearance graad. (BTW we werken hier met 29 en er zijn ongeveer 10 van die general managers.)

Als het eindelijk 8u05 geworden is (de klok loopt achter), kan de deur open en stormen 6 mensen ongeduldig naar hun eerste kop koffie. Maar we hebben behoorlijk wat afgelachen. (De sfeer is hier wel meer dan behoorlijk –als je de goede mensen bijeenzet.)

Zie ook:
Op deze site kan je een URL ingeven om te zien welk woord het meeste benadrukt wordt in de tekst op een bepaalde pagina. Voor dit weblog geeft dat het volgende.

fose iv: mobiliteit
Elke dag leg ik het traject Gent-Brussel / Brussel-Gent af, goed voor een dagelijkse portie van 150 kilometerkens. Meestal met de Alfa (vebruikt toch ergens ts de 9-13 l/100km), soms met de Polo (verbuikt aanzienlijk minder, maar is ook aanzienlijk minder comfortabel). En elk seizoen –of liever na elke schoolvakantie– beginnen de files weer iets vroeger. In het begin vertrok ik nog rond 7u30, nu is dat al 6u (en ik vertrek terug op het werk om 16u) –ik heb er al genoeg over doorgedramd.

Dit jaar zie ik echter met veel genoegen de zomer (en vooral het goede weer) dichterbij komen. Geruime tijd had ik er al mijn zinnen op gezet –en vorig jaar was het bijna zover– maar ik had nooit een echt geldig excuus gevonden om de grote stap te zetten. Een excuus dat bovendien enig vermoeden van een mid-life crisis op een adequate manier kon maskeren.

Nu is het dus zover. In de Paasvakantie heb ik hem gekocht, de Triumph Sprint ST (bij BMC Ertvelde)

De foto hierboven is schaamteloos gepikt van motormaniacs (zie ook hun recente reviews)

Momenteel staan er nog maar een 350km op de teller –in volle rodage: max 3.500 toeren de eerste 160km, nu mag ik al naar 5.000 (goed voor zo’n 140km/h), en de toerenteller gaat tot boven de 10.000. Aan snelheid geen gebrek dus (bij geen enkele motor overigens).

Vanaf juni is het voor mij gedaan met filerijden (behalve tijdens de winter dan). Pas vanaf juni, jawel, want ik wil het ding eerst uit rodage hebben en een beetje beter kennen voor ik er mijn dagelijkse 150km mee afleg –tijdens het spitsuur bovendien. Begin juni ga ik dan ook eerst nog een cursus DRO Basic bij Motoren & Toerisme Aktief volgen (nadat ik eerder al de initiatiecursus had gevolgd).

Verder zijn alle kosten aan de motor volledig fiscaal aftrekbaar (itt tot de 0,40 EUR/km voor de wagen), inbegrepen de kledij (en ook de opleiding, als ik mij niet vergis). En het verbruik, tsja, 6-7l/100km ?

(wordt vervolgd)

Daarnet file vanaf Affligem. Niet de dagdagelijkse invoegfile, maar een stapvoetse, met-horten-en-stoten file. Ongewoon dus, en ik was me dan ook al een beetje aan ’t voorbereiden op het aanschouwen ener spectaculair ongeval.

Edoch niets van dat. Een op/afrit verder, bij Ternat hadden (ik vermoed) de mensen van VTM er niks beters op gevonden dan een paar ballontjes op te laten. Met daaraan bevestigd foto’s van de gezichten van de overblijvende kandidaten voor… idool 2003. Toen ik passeerde ging net de vierde ballon naar boven.

(Eenmaal de ballonen voorbij, lag de weg volledig open. Maar ondertussen begint de kijkfile al vanaf Aalst.)

Flitspalen. Ik ben zelf nog nooit geflitst geweest door zo’n ding, al heb ik in mijn jonge jaren wel 1 x een boete gekregen voor overdreven snelheid (niet dat ik verder altijd zo’n heilig boontje ben geweest).

In Arnhem, Nederland, is er blijkbaar een flitspaal die zowat alle records heeft gebroken: in zes weken meer dan 13.000 bekeuringen, goed voor zo’n 700.000 EUR (jawel, geen typo).

Grappig daarbij is Veel weggebruikers geven extra gas geven als ze zien dat het eerste verkeerslicht groen is. En dan scheuren ze nog even door het tweede, rode licht heen. Er zijn relatief veel automobilisten die een dubbele bon oplopen.

Enfin, in Gent loopt ondertussen de sensibiliseringscampgane snelle jan, klein pietje –doet mij een beetje denken aan het gebaar met zelfde boodschap uit destijds morgen maandag. Maar verder een uitstekend initiatief, al vraag ik mij af hoeveel mensen zich zullen (durven) in (te) schrijven…

Ziek. Pijn. Alles doet zeer. En ’t is natuurlijk mijn eigen schuld. Gisteren een initiatiecursus motorrijden gevolgd bij MT aktief.

Aangezien ik laat was om in te schrijven, kon ik niet meer deelnemen op de standaard 125cc Suzuki motor, maar mocht ik gebruik maken van de iets zwaardere BMW Strada. En met zwaarder bedoel ik niet alleen de motor (650cc), maar ook letterlijk het gewicht van de motor.

Ik was al ziek (lichte griep, flinke keelontsteking), en de ganse dag op die motor heeft er niet veel goeds aan gedaan. Ik ben geradbraakt. Mijn rechterpols (voorrem en gas) heeft spieren ontdekt waarvan mijn lichaam zelfs niet wist dat ze bestonden. En ik denkt dat het mij dat vandaag de ganse dag gaat tonen hoe verheugd daar wel om is.

De (dag-)cursus is een aanrader. Veel plezier gehad, en ongelooflijk veel bijgeleerd –kijken naar punt waar je naartoe wil rijden, en niet naar de motor of naar de weg vlak voor je. Benen toe, tegen de motor geklemd, hielen naar boven tegen de motor. Het leek wel een les paardrijden (al moeten daar hielen naar beneden, als ik het me goed herinner). En die benen toe, tsja, veel te lang (verkeerd) met een mobilette gereden: de knie uitsteken om te balanceren, de voet naar buiten in de bocht om het brommerken te begeleiden. Maar op het einde zat het er wel goed in denk ik (ja, na een uur slalommen in steeds groter worden cirkels, wordt het er wel in geduwd).

En overmoedig worden, bijna uit de bocht gegaan, maar net op tijd ingezien dat discipline en techniek het belangrijkste zijn bij het motorrijden (tsja, we worden een dagje ouder hé).

Bijna de les gemist overigens. Nee, niet omdat ik vergeten was dat het zomeruur was zondag (de cursus begon om 9uur stipt), maar de batterij van de wagen was plat. Dus moeten wachten op startkabels, etc. Gelukkig er toch nog geraakt, enkel een uurtje theorie gemist, dat in spoedtempo erbij gekregen, en dan naar het oefenterrein.

Die oefenplaats lag aan de overkant van de straat, zo’n halve kilomter verder, en vermits we nog geen opleiding hadden gekregen, moetsen we onze motor tot daar duwen. Jawel, ik, uw spierloze (vaak ook hersenloze) lichtgewicht van dienst, mocht die Strada zover duwen, op het tempo waarmee de anderen de Suzukies verzuchtten. De terugweg mochten we gemotoriseerd afleggen.

Heb ik het al gezegd? Alles wat ze zeggen over die Motoren & Toerisme Aktief cursus is waar. Het is een echte aanrader. Als je met de motor wil rijden, niet twijfelen, doen!

Kan er iemand voor snelheidscontrole zorgen aan de oprit van de E40 in Gent aub? Je zou denken dat de mensen hun lesje hebben geleerd door de ongevallen bij de werken aan Ternat van ochotte 6 maand geleden, maar neen.

Van 3 baanvakken + een oprit/afrit/pechstrook zijn er zes gemaakt, en de maximumsnelheid werd op 70 gezet. Maar probeer vooral niet zo traag te rijden. Bijna vier bestelwagens in mijn gat gekregen, die dan wild flikkerend of toeterend mijn wagen voorbijraasden. Op de versmalling, die zich uitstrekt van die oprit via de Zuid tot aan de afrit/oprit van Merelbeke (maar ze begint waarschijnlijk vroeger), ben ik niet 1 voertuig tegen gekomen dat maximum 70 reed. Niet 1.

’t Zal weer duren tot er brokken van komen, en dan (en alleen dan) zal de politie snelheidscontroles aankondingen. Die dan eerst halfslachtig zullen worden opgevolgd, en als er eens een monsterfile is onstaan, die een uur of zes duurt en de krantenkoppen haalt dan (en alleen dan) zal de politie snelheidscontroles doorvoeren. En dan nog zullen er zijn die 130 gaan rijden.

Hoffelijk in het verkeer (vroeger was dat nog: wees een heer in het verkeer).

Typisch voor ons tweeslachtig België. Zware boetes, maar geen controles, wat resulteert in een vogelvrij verklaard derde baanvak. Het is een tijdje goed geweest, maar op de ring rond Brussel bvb vlamt iedereen weer door op het derde. 90 op de brug van Vilvoorde? You’ve got to be kidding. Zelfs op het tweede komen ze tot vlak tegen je achterbumper rijden om je tot grotere spoed aan te manen.

Een typisch dagje op het traject Gent-Brussel? Zo zag het er gisteren uit…

’s Ochtends:
Een vrachtwagen, ter hoogte van Wetteren, die een peugeot 206 de weg afsnijdt.
(Automobilist op 1e baanvak, vrachtwagen steekt voorbij, en wil waarschijnlijk te snel invoegen. Bijna botsing. Maar het is bij een verschrikt getoeter gebleven.)

Twee bestelwagens, ter hoogte van de bocht voor Aalst, die aan het racen waren.
(Bijna reed de bestelwagen die op het tweede reed in op de auto voor hem. Zodanig gefocussed op de race. Gelukkig bij een remspoor en vermoedelijk een paar wit weggetrokken gezichten gebleven.)

Op de ring bleef het relatief rustig.

’s Avonds:
Op de ring, ter hoogte van Grimbergen, slaan bij de bestuurder van een golf die met tegenzin een bmw laat invoegen (getuige daarvan het hevig getoeter en geknipperlicht) even later de stoppen door.
(Als de bmw een afslag wil nemen, raast de golf hem voorbij, de bestuurder gaat op zijn remmen staan, waardoor de golf dwars op het wegdek draait –het leek wel een gansterfilm. De bestuurder, een jochie van zo’n jaar of 18, mager, zonnebank- of skivakantie- bruingebrand en met een gouden ketting rond de hals, stapt ziedend uit, een bleek angstig vriendinnetje achterlatend, en stapt af op de bmw. Die bestuurder blijft gelukkig verstandig –was waarschijnlijk zelfs al het probleempje van net daarvoor vergeten– en reageert niet op de stevige meppen die de snotneus aan de carosserie van zijn wagen uitdeelt. De bmw kan doorrijden, en de snotneus druipt af. Te voet terug naar zijn wagen die een paar meter verder haaks op de ring staat en het verkeer tegenhoudt.)

Tussen Ternat en Affligem, de chauffeur van een bestelwagen krijgt het op zijn zenuwen, besluit het eerste baanvak te gebruiken om in te halen.
(Een renault op het tweede laat dat niet aan zijn hart komen, en rijdt met gelijke snelheid mee, parallel op het tweede. Wanneer de bestelwagen niet kan invoegen, maar hard op zijn rem moet staan om zijn voorganger niet anaal te moeten grijpen, kom er eerst alleen een hevig getoeter aan te pas. Daarna steekt hij de renault langs het derde toch voorbij, wellicht hopende dat die geïnteresseerd is de race verder te zetten, maar wanneer dat niet zo blijkt, voegt hij vlak voor de renault in, en gaat op zijn rem staan. De renault geeft geen krimp –verstandig.)

Ach, de trein is altijd een beetje reizen, maar de autosnelweg biedt toch ook een gevarieerd programma.