OK. Here we go again. Terug van “mijne man in Gent”, die me zaterdag wist te vertellen dat de Digilux 2 niet vóór maart in de winkel zal liggen. En dat hij nog steeds hoopt een van de eerste (zoniet dé eerste) D2 in België te hebben.
Opvallend wel dat hij voor de rest niet echt vreselijk gemotiveerd meer was in Leica. Waar vorig jaar nog prominent de M6, de M7 en een R8 in zijn etalage prijkten, is die ruimte nu bijna geheel en al overgenomen door digitale prosumer toestellen.
Vreselijke omschrijving overigens, prosumer. Het betekent vermoedelijk beter maar niet even goed als de professionele toestellen, en net iets goedkoper dan pro, maar toch nog veel duurder dan de consumer, mass market toestellen. (En dat levert dan gedrochten op zoals de Canon PowerShot Pro1.
(Dank zij PMA 2004 worden we momenteel overladen met een hele batch nieuwe digitale camera’s. Het leukste wat daar tot nog toe is uitgekomen, is de Polaroid X530 –let wel, ik zeg leukste, niet beste.)
Terug naar “mijne man in Gent”, waar ik de D2 nog niet mocht aanschouwen (“hij is ietske dikker dan de M”), maar wel de Sony Cybershot DSC-F828, en de DSC-T1. De F828 is een totaal oninteressant plastieken prosumer model, met vaste lens, SLR-like look and feel, en zoveel picture noise dat de 8 MP met gemak door de betere 5 MP voorbij gestoken wordt. Mind you dat is allemaal salon-praat, want ikzelf heb er geen enkele foto met genomen.
De DSC-T1 lijkt interessanter, net iets groter dan een bankkaart, 5 MP, geen protruding or extruding lens (groot voordeel !), en met een hoge gizmo factor. Verwisselt evenwel pas van eigenaar voor zo’n 600+ EUR, en dus veel te duur.
Naast de D2 is Leica er ondertussen toe gekomen de digitale M aan te kondigen [yahoo | photographyblog]. Wantrouwigen op verschillende forums vrezen dat dit een zoethoudertje is voor de aandeelhouders, omdat er in dezelfde pressrelease ook minder positief nieuws wordt verkondigd: revenue declined
, personnel costs will be reduced by 20%
, definitely, layoffs will happen
, the charge also means the company likely won’t break even by the end of the fiscal year
. Wat betekent dat ofwel de digitale M er nog komt voor het einde van hun volgende fiscale jaar, ofwel dat het fel gegeerde object nog een paar jaar op zich zal laten wachten. De prijs zal er in elk geval naar zijn (niet onder de 2.000 EUR, eerder 3.000 zelfs).
Wat de D2 dan weer steeds aantrekkelijker maakt. De kink in de kabel (deal breaker ?!) is momenteel de EVF. Naast de manuele bediening van de M (of M-gelijkaardigen), is het ook het range– en viewfinder aspect van de M wat aanspreekt. Een EVF beperkt dit, omdat het beeld, dat in de viewfinder verschijnt, niet meer het rechtstreekse, ongehinderde beeld van de buitenwereld is, maar een digitale projectie. Dat betekent ook dat alle vertraging van de digitale registratie wordt weergegeven, alsook de shutter blackout (zoals bij een SLR, waar, bij het nemen induwen van de shutter release button, je even niks door de viewfinder kan zien), een fenomeen wat je normaal gezien niet hebt bij een rangefinder (zoals de M).
Ondertussen ben ik ook nog een beetje gaan verder speuren bij de digitale SLRs. De prijzen voor een systeem+lens liggen te dicht bij (of soms te ver naar boven van) de prijs van de D2, om een DSLR als alternatief te overwegen. Ja, de Canon EOS300D ziet er interessant uit, ja, de Nikon D70 ook, maar ze bieden niet het manuele gemak/voordeel van de D2 (persoonlijke voorkeur!).
Tot zover. Ik probeer voorlopig mijn gekwakkel over de D2 te berperken tot ik hem in handen heb gehad.
