feitelijk

Het is niet altijd even gemakkelijk voor de moderne journalist. Het internet is dan wel een zeer aanlokkelijk medium, met een schier oneindige bron aan informatie, berichten over dat medium zélf lijkt maar al te stroef te verlopen. De controle van de gemeenschap is snel, en onverbiddelijk.

Het is ook niet vanzelfsprekend. Gemeenschappen rijzen uit de grond als paddestoelen op een herfstnacht, mensen groeperen zich, en hergroeperen zich, en doen ondertussen ook nog eens hun eigen ding voort. Er zijn gemeenschappen per provider, per software, per onderwerp, en nergens is daarin een duidelijk aanwijsbare leider of voortrekker. En laat het dat nu net zijn wat het internet voor de insider zo aantrekkelijk maakt, maar voor de buitenstaander verschrikkelijk moeilijk maakt om te volgen.

Vooral voor de journalist lijkt het een onmogelijke taak van alles op de hoogte te blijven. De symbiose tussen oud en nieuw lijkt maar niet te werken, en pogingen van de oude media om de nieuwe te omhelzen worden met argusogen gadegeslaan, en elke misstap wordt sneller afgestraft dan hij werd gemaakt. Hoewel.

Want bij dat alles blijkt het wel bijzonder vaak mis te gaan wat betreft de fact checking. Dat een krant niet louter objectief bericht, maar ook duidt of in zekere mate politiek gekleurd is, mag niet meteen problematisch zijn. Maar een feit is nog altijd een feit, een naam is een naam; het verschil tussen tx of XL is net zo groot als tussen XS en XXL. Weten wie een oprichter van een initiatief is, kan worden geverifieerd met een simpele telefoon of een e-mail.

En feiten zijn belangrijk. Het hoeft niet meteen voor iedereen belangrijk te zijn, zoals wanneer iemand in een recensie zou schrijven dat Johann Wilhelm Hertel zwaar beïnvloed is door Maurcio Kagel, en dat enkel door mensen die met klassieke muziek bezig zijn naar waarheid kan worden ingeschat. Niettemin is de bewering foutief, en kon ze worden vermeden. Meer zelfs: voor de insiders is een dergelijke bewering gewoon absurd (Kagel is 200 jaar na Hertel geboren), maar voor een buitenstaander is ze –aan de oppervlakte– van weinig belang. (Herhaling is belangrijk, dus:) daarom is het nog niet minder foutief!

Een echte samenwerking tussen de ’traditionele’ media en de nieuwe (in casu de blogosfeer) kan er pas komen wanneer beide partijen elkaar respecteren. De parameters voor internet (de rolverdeling) zijn anders dan voor pakweg de krant, waar steeds wordt gewerkt met (of gezocht naar) een duidelijk aanduidbaar hoofdpersonnage. Op internet is er veeleer sprake van voortdurende stromingen en wisselwerkingen, een dynamisme dat niet past in de eerder statische wereld van de geschreven pers. Er zijn meer personnages en minder leiding, meer invloeden en minder vaste regels.

Maar feiten blijven feiten.

vanalles vandaag

Ik ziek uit. Wij zieken uit. Het broeit al een tijdje in ons gezinnetje; vorige week had ik migraine, en zat Tessa met een serieuze bronchite, die zich eigenlijk tot vandaag nog steeds manifesteert. Met dat verschil dat ik het sinds vannacht ook serieus zitten heb. Had ik mij ten andere niet geëngageerd om vandaag naar een persvoorstelling te gaan, dan was ik mijn bed niet uitgekomen. Al ben ik ten zeerste verheugd dat ik dat wel heb gedaan. Zo’n schone dag (waar ik mij doorheen heb gesukkeld).

Er volgen dus nog een recensie van de opera gisteren (Salome van Strauss), en een verslag van de persvoorstelling (voor gent.blogt).

Ik biedt u nog de volgende observaties, voor ik mij omdraai en de slaap vervat:

  1. De Nikkor AF-S VR 24-120 f/3.5-5.6G IF-ED begint hoe langer hoe meer een noodzaak te worden. Heel zeker in het licht van verslaggeving. Mijn AF 18-35 f/3.5-4.5 is te breed voor portretten (maar goed voor de zeldzame groepsfoto); mijn AF 70-300 f/4-5.6G is te eng voor portretten dichtbij (vergeet niet, de 70 wordt 105 voor de D70 chip). Bovendien is voortdurend lenzen wisselen niet altijd mogelijk, en als het wel mogelijk is, verschrikkelijk veel gepruts.
  2. Hier (en hier; bij beide vooral de commentaren) vindt u de reden waarom ik mij niet heb opgegeven als medewerker voor struikgewas (dat ik overigens voor de rest een zeer puik weblog vind). De polemiek rond gent.blogt was voor mij al genoeg geweest. Voor de rest weet ik over mogelijke struikgewas ‘problemen’ enkel wat publiek beschikbaar is, en dat is dus niks. Vandaar lijkt het mij logisch dat ik mij er voor de rest mijlenver vanaf ga houden. Van die polemiek, bedoel ik dan; de RSS feed zit al van het eerste moment in mijn newsreader. Puike artikels, so far.
  3. Niet alleen moet ik nog die twee artikels schrijven, hierboven vermeld, maar ik heb ook nog geen tijd gehad mijn mail te beantwoorden. Bepaalde mensen hebben nog een mailtje van mij te goed; ik ben u niet vergeten!

That’s it from me for today, folks. Slaapwel.

volg de gids

Een PodGuide is een heel eenvoudig iets. Het is een combinatie van een kaart van een bepaalde plaats (PDF of JPG) en een serie audio bestanden (mp3) die je kan downloaden naar je iPod of andere mp3 speler. Vergelijk het met een audio tour van een museum. De mogelijke onderwerpen kunnen heel gevarieerd zijn. Zo zou je bv. een PodGuide kunnen maken over de 10 coolste cafés in jouw stad, een PodGuide over de historische gebouwen in Brugge, leuke markten in Brussel, vreemde voordeuren in Kleit (nee, je kent Kleit niet). Kortom, de mogelijkheden zijn eindeloos.

Vreselijk veel heb ik nog niet aan podcasts gehad (behalve dan meegehyped met het fenomeen), maar dít lijkt me weer een interessante toepassing voor uw MP3-speler.

Check it out op podguides.net [via]

bookcast

Hah! Via iPodlounge: Fiction author releases ‘Podcast-only’ novel.

Fiction author Scott Sigler today announced the release of EarthCore as “the world’s first Podcast-only novel.” Sigler said he will release an hour of audio each week, creating a format similar to weekly drama TV shows with continuing storylines. The free Podcast feed will run for 20 episodes.

EarthCore, a podcast novel:

EarthCore is the world’s first podcast-only novel: you can’t find it in stores, you can’t download the full audio, and the only way to find out what happens is to subscribe to the podcast. My goal is to generate 5,000 subscribers to this book, which will demonstrate the power of Podcasting and generate attention from publishers.

Ik heb het eerste installment gedownload, en naar de eerste vijf minuten geluisterd. Maar verder zal ik niet geraken vrees ik (de stem is mij té Amerikaans). Via iTms, heb ik fragmentjes van Michael Palins Around the World in 80 Days geluisterd, en naar dat, of naar een van de Fawlty Towers episodes, zie ik mij eerder luisteren. Maar dan nog, denk ik niet er het geduld voor te kunnen opbrengen.

Soit, voor wie dat geduld wel bezit, geef Siglers boek een kans. Het komt zonder twijfel met een money back guarantee.

neuze

Soms ligt de oplossing echt wel right under yer nose. Niet dat ik al weet hoe mijn boeken-cds-film-dinges er gaat uitzien (al ben ik ijverig die wiki aan ’t testen), maar wel iets anders. Meer daarover later.

Kom, kom, ’t was lang geleden dat ik nog eens een teaser (een volume12 in de volksmond) had uitgehaald. Niks wereldschokkends, niks geheims, maar ik zou wel eerst iets willen hebben om te tonen, voor ik het loslaat. (En dat iets mag wel heel minimalistisch wezen, zo zal misschien nog blijken.)

En niet vergeten, vanavond wordt er geribd!

fantastique

Onder de hoofding “als ’t goed is, mag het ook gezegd worden”:

I *heart* Portable Thunderbird.

[Update:] Alleen jammer de outgoing SMTP port op het werk geblokkeerd is, en gebruik maken van de werk-SMTP server kinda defeats the purpose. Edoch, ontvangen is geen probleem.

[Update 2:] Hm. I stand corrected. Priorweb heeft poort 252 ipv standaard 25 voor SMTP ingesteld.

doorbomen

Het ding met de duplicate entries is dan nog niet eens mijn grootste bekommernis. Want, grof bekeken, kan zo’n link aanzien als een identifier (of key) natuurlijk. (Het hóeft niet altijd een nummer te zijn.)

Blijven we even bij Johann Sebastian Bach, dan is de unique identifier de string (urlencoded), zoals hij aan het einde van een URL kan worden toegevoegd om tot de desbetreffende pagina-met-meer-informatie te komen. In casu: Johann_Sebastian_Bach (cfr). Vreselijk lang, en de mensen kennen ook niet altijd de juiste schrijfwijze, dus maken we een link van een verkorte versie (Bach) naar de lange (Johann_Sebastian_Bach).

Twee problemen hierbij:

  1. Er kan meer dan één Bach zijn: Carl Philipp Emanuel Bach bijvoorbeeld. In dat geval kunnen we de korte link
    • hetzij nog steeds naar Johann_Sebastian_Bach laten doorverwijzen, en bovenaan de pagina een waarschuwing aanbrengen: opgelet, er zijn ook andere Bachs (cfr)
    • hetzij de korte link meteen laten doorverwijzen naar de disambiguation pagina, waar de ganse familie Bach en mogelijks andere Bachs worden opgesomd.

    Hierbij blijven we het systeem van de unique identifier gebruiken, het ‘probleem’ treedt enkel op bij de verkorte versies.

  2. er kan echter ook meer dan één Johann Sebastian Bach zijn, maar ook in dat geval kunnen de bovenstaande regels worden toegepast. De unique identifier dient dan wel te worden aangepast.

Groot nadeel bij het Wiki-principe is dan weer dat ik op het eerste gezicht geen manier vindt om

  1. De informatie automatisch te laten invullen vanuit allerlei on-line bronnen.
  2. Een lijst te trekken van alle informatie die zich in mijn Wiki bevindt, of van bvb alle CDs of boeken die ik van of over een bepaald persoon heb.

Zeer groot voordeel aan de Wiki software is dan weer wel het gemak waarmee een nieuwe entry kan worden aangemaakt, de version control, de interface, de mogelijkheid tot serendipiteit, de interlinking, etc.

Een andere manier van denken vinden we dan terug bij de Internet Movie Database (imdb). Zoeken op ‘bach‘ brengt ook Johann Sebastian Bach op de eerste rij terug, waarbij de unique identifier een meer traditionele combinatie van letters en cijfers is. nm0001925 in ons geval, waarbij de nm staat voor name (bij titels is dat tt).

De pagina over Johann Sebastian Bach levert ons de relevante informatie over die persoon, inclusief links. Veel relevanter (voor mijn doel) allemaal, maar waarschijnlijk ook moeilijker te onderhouden. Alle informatie op die pagina is on-the-fly gegenereerd (met caching etc.), waardoor zowel de data, als de links eenvoudig site-wide aan te passen zijn. (Bij Wikipedia dienen de links manueel te worden aangepast/bijgehouden.)

Goh, ik zit eigenlijk gewoon rond de pot te draaien. Eigenlijk ben ik gewoon op zoek naar een combinatie van del.icio.us, het ter ziele gegane Singlefile (link werkt zelfs niet meer), IMDB, Amazon, en Wikipedia.

En nog eigenlijker wens ik een soort van shared of community cataloguing software, gevoed door de gebruikers, die hun data automatisch kunnen laten invullen aan de hand van UPCs, EANs, ISBNs en what have you. Waar op allerlei manieren korte inhoud, reviews, etc. op eenvoudige ende gebruiksvriendelijke manier kunnen worden geconsulteerd én ingegeven/gewijzigd. MyBooks, MyMovies, MyCDs, MyEverything.

Al zou ik al meteen geld neertellen voor een stuk software dat die functionaliteit voor mij alleen biedt. Het gaat er bij mij echt niet in dat daar nog nietmand mee bezig is. Als ik zelf zou kunnen programmeren, ik zou geen moment twijfelen: de Amazon API, een interface naar IMDB en Nationale Bibliotheken (zoals dat ook in collectorz zit). Araarrghhh stapelzot word ik ervan.

Misschien een beetje Delicious Library, maar dan on-line, beter (beter werkend), internationaal, en in community-enabled versie.

Maar nu ben ik wel heel erg van het onderwerp afgeweken.

hardop denken

Het aspect waarin blogging voor mij tekort schiet, is het referentiemodel. Meer bijzonder, de intertekstualiteit of de hyperlinking (niet dat ik meteen moeilijk wil of ga doen). Simpel gezegd, op het nieuwe website onderdeel dat ik plan –het ding heeft ondertussen een werknaam: in living stereo (ILS)– wil ik korte recensies bij de boeken, CDs en films die ik heb aangeschaft. Als ik dat in een normaal weblogformaat giet, worden die items na een vooraf instelbare tijd van de indexpagina verdrongen, en verdwijnen ze in de resp. categorie- of periodische archieven. Om daar vervolgens een stille dood te sterven.

De beperkte manieren om ze uit die virtuele schoendoos terug te halen is

  1. door er expliciet naar te zoeken (via bvb een google search, of met de ingebouwde search engine van de weblogging software in kwestie), maar dan moet je al op zijn minst een vermoeden hebben van het bestaan van ‘het gezochte’
  2. door in de archieven te grasduinen; dat kan dan
    • op periodiciteit, maar dan moet ik al weten wanneer ik een bepaald item heb aangekocht, dan wel besproken
    • per categorie, maar dat wordt hoogst waarschijnlijk iets als: is het een cd, of een boek, of een film, en is het dan klassiek of jazz of ‘iets anders’, of fictie of non-fictie en Engels of Frans of Nederlands, want veel dieper dan dat zal het niet gaan
    • op titel, maar begint die titel dan met de titel van het boek / de cd / film of met de artiest, en is dat dan de uitvoerder, de componist, de groep, de regisseur of een acteur?

Een merkbare verbetering zou er al komen door de implementatie van tags, om voorwaarde dat die tags dan uit meerdere woorden kunnen bestaan (zoals de naam van een artiest, etc). Al zijn daar dan ook wel weer truken rond te verzinnen, zoals een tussenliggende pagina (disambiguation zoals dat dan heet bij wikipedia) van waaruit het eigenlijke onderwerp kan worden geselecteerd.

Want heel belangrijk vind ik serendipiteit; het is nog steeds een van de manieren waarop ik nieuwe muziek ontdek, of boeken, en onlosmakelijk verbonden met het internet. Denk ook aan het principe van de Amazon Recommendations, en destijds Firefly van Pattie Maes [01 02].

Misschien moet ik gewoon op zoek naar een combinatie van dat alles, waarmee ik dan bedoel categories als tags, en related entries, of nog beter een Wiki plugin voor WordPress. Of een MediaWiki installatie.

Maar kijk, en dan blijf ik nu een even ter plaatse trappelen, hoe zit het dan met een integratie met een catalogus (ex-mediatheek)? Stel, ik wil mijn CDs van Bach (Johann Sebastian -) in die Wiki steken, dan moet ik de verwijzing naar een CD minstens twee keer manueel ingeven: eenmaal bij Bach, en eenmaal bij de uitvoerder: de Concertos Italiens bij Johann Sebastian Bach, en bij Alexandre Tharaud. En als ik verschillende versies heb, zoals de Cello Suites [01 02], gebruik ik dan ook zo’n disambiguation page?

Een goede voorbereiding is het halve werk zeker?

meer plannen

Er zijn momenteel drie delen aan volume12: dit weblog, the parallax view, en de mediatheek. Koppel dat aan mijn zo zoetjesaan onstilbare honger ‘iets’ te doen met WordPress, en we maken weer plannen.

Binnenkort krijgt volume12 vijf delen:

  1. volume12 (v12), het weblog
  2. the parallax view (tpv), het photolog
  3. ???, het boeken-cds-en-filmlog (waarvoor een naam moet worden gevonden)
  4. de mediatheek, die eigenlijk meer een catalogus is
  5. www (?), de aggregatorsite voor al het bovenstaande (aggregation is the new black)

v12 en tpv zijn gemaakt in MovableType, de mediatheek (vanaf nu: de catalogus) is een eigen brouwsel van wat PHPscriptjes en MySQL.

Vast staat, dat het nieuwe “boeken-cds-en-filmlog” (bcf) in WordPress zal gemaakt worden. Ondertussen heb ik al een paar interessant ogende plugins gevonden, zoals Backup Plugin for WordPress 1.5, WordPre.cio.us, Customizable Post Listings, en de Related Entries plugin.

Het doel van bfc is eigenlijk een verdere uitwerking van de boeken- en filmlijstjes (die dan mogelijks van v12 gaan verdwijnen): een onregelmatig verschijnen van impressies, reviews of wat-dan-ook van de boeken, CDs, en films die ik aanschaf (tot mij neem). Een beetje gedetailleerder dan de lijstjes waarvan sprake.

Voor tpv gaan we eens kijken of we iets met pixelpost, dan wel pictorialis (gebaseerd op wordpress), dan wel WordPress zelve, dan wel flickr kunnen aanvangen. Of bij de huidige MT oplossing blijven.

De vereisten (voor tpv) zijn als volgt:

  • Foto’s in drie formaten: 120x?, 600x?, en 900x? aankunnen. Met de bedoeling de 120x? te tonen in de RSS feed en het archief, de 600x? te tonen op de entry-pagina, en de 900x? als optionele “klik voor groter” toestand. Het 900x? idee heb ik overigens schaamteloos gepikt van one frame at a time, een site die ik steevast bezoek wanneer ik weer eens lens-envy heb (bijna al zijn foto’s zijn gemaakt met 1 (zoom)lens: Canon EOS 10D and a Canon EF 28-135 f/3.5-5.6 IS USM lens).
  • Categorieën en subategorieën aankunnen, of iets vergelijkbaars, met als bedoeling een onderscheid te kunnen maken tussen equipment, locaties, series, en eventueel keywords (tags).
  • En the usual natuurlijk: archief, commentaar, etc

En dan de aggregatorsite. Die moet de feeds van de drie sites (+ de meest recent aangekochte bcf’s) in chronologische volgorde weergeven, of toch de entries van de laatste 7 dagen of zo + de thumbnails (where appropriate), en dan doorlinken naar de respectievelijke sites voor trackbacks, comments, archieven, en dies meer.

(En nu zal ik maar beter oppassen met al dat gedoe, want straks geven ze mij nog een entry in En nu even ernstig (waag het niet !).)

En hoe zit het met dat Gentse photolog, vraagt u zich voorzekers niét af. Geen idee. Maar binnenkort (17 maart) is er de Gentse blogmeeting waar over vanalles en nog wat gaat worden gezeverd. We zien wel (zie de blinde tegen de tortelduif).

Actie!
(Niet dat al die stuff eigenlijk een zier zal uitmaken voor iemand.)