De vier dingen, die eerder werden vermeld, gaan allemaal door. Eentje zal wat trager op gang komen (een project waarvan een aantal mensen op de hoogte zijn), twee ervan zijn al bezig, het vierde begint pas in april. Wat die twee middelste betreft (daar zijn alleen Tessa en Henri van op de hoogte), veronderstelt Tessa dat het gewoon een kwestie van tijd is before I spill the beans. “Ge zijt er veel te enthousiast over,” glinsteroogt ze, “en ge gaat u zeker ne keer verspreken.” Edoch, die tijd is alsnog niet aangebroken.Wat dat vierde betreft, dat mag onderhand geweten zijn: volgend jaar gaan we opnieuw voor drie maanden naar de Verenigde Staten (Houston en Seattle). Enfin, het is zoals de vorige keer: Tessa moet er zijn voor haar werk, en wij mogen mee.
Maar bon, gezien al die projecten, en vooral de tijd die ze in beslag nemen, moeten er een aantal prioriteiten herzien worden. De ganse maand kijken wij hier al uit naar ontspanning. In het begin was het telkens ‘morgen’, maar dat veranderde algauw naar ‘volgende week’, en voor het goed en wel op de helft zat, werd het ‘volgende maand’. Voor Tessa en Henri verandert er niet echt iets, maar ik moet een paar dingen (even) opnieuw in de koelkast zetten.
Het eerste wat gesneuveld is, is mijn gezondheid. Muhahaha. Ondertussen ben ik opnieuw snotvrij (enfin, toch voor 95%).
Edoch, dit jaar zit er geen filmfestival in voor mij. Dat was een makkelijker keuze dan ik zelf had vermoed, mijn focus ligt toch veel meer op jazz dan op film, en bovendien zie ik wat ik zou gaan zien binnenkort toch op tv. Is het niet op Prime, dan wel op Canvas. Dat eerste project (van de bovenvermelde vier), dat komt er wat trager aan. Spijtig, want mijn ziel zit erin, maar ik begin liever niet, dan niet goed. Mijn looptraining brengt mij niet zo ver als ik wenste; mijn maximale afstand blijft steken op 17 km i.p.v. de marathonlengte die ik had gehoopt. En mijn stapel ongelezen boeken blijft groeien. Helaas. Want ik heb zo verschrikkelijk veel interessante dingen die ik wil lezen. Van pulp tot non fictie.
Maar het gaat vooruit. En ik amuseer mij rot, tot zo net voor ik (veel te vroeg) uitgeput in slaap val. Net gelijk de rest van de wereld.
