de mens van het mobi*-center heeft ons wel degelijk geholpen. gisterenavond, op het drukste moment van de file, kwam het sms-je: “Welkom bij mobistar!”
de eigenlijke wissel viel best mee. thuisgekomen had ik enkel maar de sim-kaarten te verwisselen, eh voila! alleen dit: mijn adressen stond in het geheugen van de telefoon, die van tessa stonden op de sim. nog eventjes de handleiding van bij nokia downloaden dus.
we hebben beslist over te schakelen van proximus naar mobistar. tessa is momenteel pay&go, en ik heb ergens een abonnement (proxifun). mobistar family was exact wat we zochten (goedkoper, en 1 factuur)
maar binnen de 24 uur is nogal een rekbaar begrip.
28 december 2002. dat was de dag waarp we bij mobistar de papieren hebben ingevuld, en de dag waarop de mens van het mobistar-center de papier naar het mobi* hq heeft gefaxed.
zondag dachten we: ja, natuurlijk, het is zondag, dus het zal wel binnen 24 uur op een werkdag zijn.
dinsdag vonden we het echt toch wat lang duren, dus gingen we terug langs bij het mobi*-center. alle papieren waren ter plaatse, de mens van het center liet ons zelfs de bevestiging zien die hij had gekregen van hq. het zou een kwestie van alle momenten zijn.
woensdag dachten we dat het een feestdag was, en donderdag en vrijdag was het gewoon uit onze gedachten.
gisteren, 7 januari 2003 heb ik terug naar het mobi*-center gebeld. nee, bij hem was alles in orde, hij begreep niet wat er mis was, maar ik was wel al de vierde persoon die problemen ondervond.
dan maar naar proximus bellen. eerste een half uur zoeken op de site, want mailforms, die hebben ze wel, maar een telefoonnummer was niet zo vanzelfsprekend (1212 -als iemand het nodig heeft). eindelijk een juffrouw van de klantendienst aan de lijn –oh, wat jammer dat u ons verlaat– en dan –ah, maar meneer, de gsm met nr *** staat op een andere naam–
op de bedrijfsnaam dus. de gegevens werden doorgegeven aan mobi*, inclusief een kopie van een uittreksel van het staatsblad. bovendien heeft proximus mijn naam, eenzelfde kopie van het staatsblad (waarop staat dat ik zaakvoerder ben van dat bedrijf), dus wat is hier eigenlijk het probleem.
maar de juffrouw kon mij niet verder helpen. dan zou ik zaterdag maar opnieuw bij het mobi*-center langsgaan.
tot ik zoëven een tel. van hen kreeg: proximus heeft mijn btw-nr nodig (hebben ze al), en ik moet het tweede simkaartnr. nakijken. die tweede simkaart zit in tessa’s gsm, ze is nauwelijks bereikbaar in zottegem, dus dat wordt nog even wachten. benieuwd hoelang het dan nog zal duren.
er waren gelijkaardige problemen toen we ons telefonie-abonnement van belgacom naar telenet hebben gewijzigd. aan belgacom/proximus valt duidelijk moeilijk te ontsnappen.
ah. nog iemand die zich heeft laten misleiden en de 2dvd-versie van the fellowship heeft gekocht. die was eerst beschikbaar, en ik ben nogal ongeduldig van aard, dus ja. nochtans was het interessanter geweest eerst de 4dvd-versie (duurder!) uit te brengen. tenzij ze verwachtten dat iedereen beide versies zou/zal kopen.
voorbijgevlogen. zoals steeds. maar ik heb er dit jaar echt van genoten. normaal gezien ben ik een echte thuiszitter. niks doen, boeken lezen, tv kijken, wat koken. enfin genieten quoi?
niet zo dit jaar. tessa moest werken, en ik had geen andere keuze dan godganse dagen henri te entertainen. (bijna) elke dag op pad dus. al was het maar naar den brico in oostakker. en alles was een feest voor het ventje. en daardoor nog een veel groter voor mij.
pappa hier, pappa daar. pappa is zijn dikste, dikste, dikste, DIKSTE vriend. ‘pourvou qué ça doure’ zou napoleon’s moeder zeggen. of course. maar genoten heb ik.
we stonden samen op, een kwartier tv, eten, wassen, en een variabele dagindeling. meubelwinkels aflopen, mamma bezoeken, kerstmis vieren, nieuwjaren, de muren in de (nu) eetkamer verven, lars bekijken (lars de ijsbeer); naar antwerpen (wilrijk), oostakker, zwijnaarde, zottegem, zele, mariakerke, sint-amandsberg; verf-, vis-, meubel-, vlees-, groenten-, lampen-, decoratie-, boeken-, planten-, kleren- en andere winkels binnen en buiten. alles was goed.
elke avond ‘kerstmis in de stal’ lezen, en bij de slaapwel-knuffel zei hij steevast: ‘van mij mag je ALTIJD thuisblijven’. i wish.
tsja. het is zover. gisteren ontdekt. luizen. henri zat gisterochtend vreselijk in zijn haar te krabben, en bij de grootouders hebben we hem dan aan een iets grondiger onderzoek onderworpen. en jawel: neten, eitjes, en een paar wriemelaars. (klinkt erger dan het is)
bij ons begon het natuurlijk meteen ook te kriebelen. de apotheker van wacht gezocht, anti-luizen shampoo gekocht, en met ons drietjes het bad in. 20-30 minuten (30 minuten dus) op het droge haar, dan beetje bij beetje water bij doen tot het schuimt, wassen en uitspoelen. en binnen drie dagen nog eens van dat, dankuwelalstublieft.
tot zover de goede voornemens?
telenet is weer eens zeer intelligent bezig.
in mijn inbox: “Nieuw klantennummer voor een snelle en efficiÎnte service”. in casu een getal van acht cijfers.
vergezeld van de volgende interessante mededeling:
Opmerking: in bepaalde gevallen kunnen het klantennummer in deze mail en het nummer op uw factuur verschillen als bijvoorbeeld uw internetaansluiting gefactureerd wordt op de naam van uw firma.
en wat je dan moet doen in dat geval? ik heb er het raden naar.
en vervolgens
Belt of mailt u ons zonder uw klantennummer, dan wordt u natuurlijk nog altijd geholpen. Maar mét uw klantennummer gaat het wel sneller en beter. Alvast een paar tips om het gemakkelijker terug te vinden:
– noteer het in uw agenda
– bewaar het in uw portefeuille
– plak het op uw computer
…samen met alle andere klantennummers waarschijnlijk.
wat is er mis met het telefoonnummer als klantennummer? (of het e-mailadres voor de mensen die alleen internet hebben bij teledinges?) te moeilijk om in te tikken misschien?
in de categorie non-informatie: bb
1. burning bird
2. gisteren heeft er iemand een comment gepost bij todd dominey’s stukje over moby, onder de naam bruno b. spooky, want dat is toch wel echt close.
vier DVDs gezien sinds vrijdag: irreversible, the man who wasn’t there, vanilla sky, the anniversary party
irreversible makes me sick. en de enige reden daartoe is de camera. het ding wobbelt op en neer en geeft nergens houvast. ok, ok, dat is de bedoeling (i’m not completely ignorant), maar het maakt kijken naar de eerste helft van de film zo goed als onmogelijk. fast forward dus.
nochtans een zeer interessant concept, maar het was beter gefilmd volgens het dogma-principe (cfr festen). enfin, genoeg daarover.
de tijd die ik verdaan had met irreversible had ik beter gespendeerd aan the man who wasn’t there. ik ben verdomme in slaap gevallen (en dat kwam *niet* door de film). het probleem was dat het ding een dagfilm was, en dus de volgende dag binnen moest. wordt zeker vervolgd !
vanilla sky: niet slecht, en cruise zet weer maar eens een geloofwaardige vertoning neer, en komt dicht bij de originele versie (abre los ojos). zeer ongewoon voor een hollywoodproductie. ik blijf tom cruise een interessant acteur vinden; cfr the firm, interview with the vampire, eyes wide shut, magnolia –ik heb minority report nog niet gezien.
the anniversary party: a day in the life. niet commercieel, zonder diepe inhoud, een weekendfilm, maar dan van goede kwaliteit, en zonder de melodrama.
kijk, dit begrijp ik niet. dean allen heeft een ‘web-based plaintext-to-HTML system’ ontworpen, waarbij allerlei constructs zitten, zoals [_italic_], [!bold!], etc. waarom niet meteen de html-tags gebruiken?
het zal wel mijn probleem zijn zeker?