voorbijgevlogen. zoals steeds. maar ik heb er dit jaar echt van genoten. normaal gezien ben ik een echte thuiszitter. niks doen, boeken lezen, tv kijken, wat koken. enfin genieten quoi?
niet zo dit jaar. tessa moest werken, en ik had geen andere keuze dan godganse dagen henri te entertainen. (bijna) elke dag op pad dus. al was het maar naar den brico in oostakker. en alles was een feest voor het ventje. en daardoor nog een veel groter voor mij.
pappa hier, pappa daar. pappa is zijn dikste, dikste, dikste, DIKSTE vriend. ‘pourvou qué ça doure’ zou napoleon’s moeder zeggen. of course. maar genoten heb ik.
we stonden samen op, een kwartier tv, eten, wassen, en een variabele dagindeling. meubelwinkels aflopen, mamma bezoeken, kerstmis vieren, nieuwjaren, de muren in de (nu) eetkamer verven, lars bekijken (lars de ijsbeer); naar antwerpen (wilrijk), oostakker, zwijnaarde, zottegem, zele, mariakerke, sint-amandsberg; verf-, vis-, meubel-, vlees-, groenten-, lampen-, decoratie-, boeken-, planten-, kleren- en andere winkels binnen en buiten. alles was goed.
elke avond ‘kerstmis in de stal’ lezen, en bij de slaapwel-knuffel zei hij steevast: ‘van mij mag je ALTIJD thuisblijven’. i wish.