Categorie: algemeen

Zaterdag zijn we naar de kermis gegaan. Voor de laatste keer, want zondag werd ze afgebroken. Maar zaterdag hadden we dus afgesproken met Nicolleke, en dat was een hoogtepunt waar henri lang naar had uitgekeken.

En hou per se in een spookkasteel. Nu stonden er twee dergelijke gedrochten op de kermis. Het eerste, opvallendste, vlak bij de Blandijn, is uitgesmeerd over twee-drie verdiepingen, en presenteerde zich exact als het heerlijke onding uit mijn jeugd. Gezien een aantal vervaarlijke gadgets nogal prominent uitgestald waren aan de in- en uitgang was het niet al te moeilijk henri te vertellen dat je toch echt wel minstens zeven moest zijn om daar binnen te mogen.
Het andere, meer obscure kasteel –dat meer weg had van een dungeon– stond in een van de zijgangen, ruggelings aan de archeologische site. Gelukkig geflankeerd door een attractie met kleine wagentjes (locomotiefjes ?) die zich langs een soortement monorail in rondjes draaiden.

Eendjes vissen natuurlijk. Al was henri zodanig enthousiast over bepaalde exemplaren dat hij zich als een ware jager –letterlijk– op zijn prooi stortte. In het water waarin de eendje ‘rondzwommen’. Kletsnat dus.

In de categorie het meeste geld kwijt op een zo kort mogelijke tijd: stel u voor, een arena, in het midden een cavia in een kooi, op de randen van de arena een zuilengalerij, met nummertjes boven de poortjes. Kaartjes met daarop nummertjes, telkens 16 nummers per kaart. 3 EUR voor 1 kaart, 5 EUR voor twee. De grootouders dol-enhousiast in totaal 3 kaartjes gekocht, in totaal 8 EUR. Kooitje gaat omhoog, cavia loopt onder een poortje door, spelletje gedaan, geen van onze 48 nummertjes was het nummertje van het poortje waardoor de cavia was gelopen. En dit alles duurde letterlijk nog geen minuut. 8 EUR kwijt op een minuut. Nice.

Maar dan waren er nog de grote-mensen attracties, waarop tessa mij desperately wou meekrijgen (to no avail). Gelukkig was er telkens Nicolleke om mijn plaats in te nemen. Pfew 🙂

(Daarna gaan aperitieven op ’t appartementje van Nicolleke. Die overigens schitterend woont met een prachtig zicht over het citadelpark. Wow.)

Dat komt ervan als je te lang twijfelt aan de titel. Dit had net zo goed ‘holiday’ als ‘forthcoming’ als ‘summertime’ als god weet wat nog kunnen heten.

Ach. Vakantie. Betekent nog steeds opstaan ergens tussen 6 uur en 7 uur, al weet ik niet of dit komt omdat henri sowieso vroeg opstaat, of omdat tessa in de eerste helft van de week nog gaat werken (en dus vroeg opstaat), of uit gewoonte (want ik wordt toch wakker ergens rond 5u30).

Maar wat een heerlijke dagen. En welk een goed weder. En welk een grootse (groteske ?) plannen werden gesmeed en worden in deze tijd tot uitvoering gebracht. Begin volgende week hoop ik hierover te kunnen berichten –en de enige reden waaropm ik het nu nog niet doe, is omdat ik hoop er een paar mensen mee te kunnen verrassen. Al denk ik dat er minstens twee zware vermoedens hebben. Maar ik hou er over op. Al dat geschrijf in het ijle wekt zelfs niet in het minst uw nieuwsgierigheid op, maar hooguit een beetje wrevel over mijn onbestemdheid. En mijn archaïsch Nederlands zal het er zeker niet beter op maken.

Nog dit, ik zou kunnen schrijven over de plaatsen waar henri en ik reeds naar op tocht zijn geweest, maar dat zou gewoon de verrassing weggeven.

Jawel. Volledig terug deze keer. Maandagmiddag toch terug naar huis gegaan, het was echt niet uit te houden op het werk. De rest van de dag in bed gelegen, dinsdag ook, en woensdag mijn lui/moe/uitgeput gat naar beneden op de zetel gesleept. En vanochtend terug naar Brussel gereden.

(Na twee-drie weken nog eens met den Alfa –wat een verschil met de polo. De Alfa is overigens te koop: 156 – 1.8 – 144pk, 1999, leren zetels, lichtmetalen velgen, metaliek; nog nooit problemen mee gehad; prijs OTK.)
(Weg wegens plaatsgebrek –het is verdomme niet gemakkelijk om een plaatsje te vinden bij ons in de straat, en als je dan al twee auto’s hebt waarvan je er maar 1 gebruikt… De Alfa en de polo zijn bijna exact even oud; de Alfa heeft net geen 80k (77k) km op de teller, de polo bij lange nog geen 10k km.)

BTW ik zie dat Michel ondertussen druk bezig is nog meer naaktzoekers naar zijn site te krijgen…

Oeps. Even ziek geweest. Donderdag was nochtans een tamelijk probleemloze dag, maar donderdagavond kwam plots een koorts op. En met plots bedoel ik ook plots. In zo’n twee uur tijd ging het van 37 naar 39 om uit te komen ergens rond de 40.5-40.8. Ugh. Nog nooit zo’n hoge koorts gehad (tenminste niet dat ik me kan herinneren).

Tsja. De ganse vrijdag niet uit m’n bed geweest –geen energie, en nog steeds hopen koorts (rond de 39). Zaterdag ging het veel beter, en zondag was de koorts weg, en nu zitten we terug op 36.0 Op het werk, maar nog steeds uitgeput.

Enfin, genoeg gezaagd, geef me gewoon een dreun als ik zit te snurken 🙂

Bending the truth, just a little. En dan vraagt ge u natuurlijk nog maar eens af hoeveel dergelijke dingen ge voorgeschoteld krijgt…

• 2003 beaufort
• ZONA – Siberische gevangeniskampen (Carl De Keyzer)
• Claire Bataille & Paul ibens – Projecten en objecten 1968-2002
• I did it Steinway (dubbelconcert Nathalie Loriers & Philippe Aerts / Paul Bley)

Als Robert Frisk iets beschrijft, zegt een woord meer dan duizend beelden.

Two missiles from an American jet killed them all ? by my estimate, more than 20 Iraqi civilians, torn to pieces before they could be ‘liberated’ by the nation that destroyed their lives. Who dares, I ask myself, to call this ‘collateral damage’?

Het volledige relaas onder de titel: Robert Fisk: ‘It was an outrage, an obscenity’

Koppijn. Serieuze koppijn. En ik zit de ganse dag in meeting. En morgen ook. It’s sheer terrorism I tell ya.

1. Gisteren Temptation Island 2: niks zo goed als een melodrama om je hersens uit te luchten. Al kan je toch niks anders dan echt wel medelijden te hebben met bvb Cindy.
2. Een paar nieuwe links toegevoegd aan de navigatie rechts. Het meeste zal wel [ge/be]kend zijn. If not, check it out.
3. Vrijdag blijven we in Brussel. Eerst gaan eten Chez Marius aan de Zavel, dan misschien ergens in een goedkoop hotelleke blijven slapen, en ’s ochtend een beetje in Brussel rondkuieren. Meer daarover later.
4. Net mijn loupe en viewfinder magnifier ontvangen. Vrijdag verstuurd uit Hong Kong, gisteravond op het werk toegekomen. Het duurt langer om iets van Gent naar Brussel te sturen met de Belgische Post.

Moet ik over de oorlog schrijven misschien? Over het feit dat een US of UN embargo van meer dan 10 jaar geleden ervoor gezorgd heeft dat een welvarend en modern Irak geworden is tot een slagveld? Over een budget van 75 miljard dat door de regering Bush wordt voorzien voor deze oorlog terwijl sociale zorg in dat land nog nooit op zo’n laag peil heeft gestaan? Over de blitzkrieg van diezelfde regering, waarvan de tijdsduur nu al op 6 maanden wordt geschat? Over een coalitie van geallieerden die bestaat uit de US, het VK en Australië?

Of over de 39 soldaten die reeds gesneuveld zijn op het veld van eer nadat ze al minstens 140 burgers hebben gedood. Over de objectieve verslaggeving van CNN? Over de censuur t.o.v. de journalisten ter plaatse?

Of de gelijkenissen met het vooroorlogse Duistland die voortdurend worden aangehaald? (Bof. Aan het einde kunnen we ons nog altijd allemaal verschuilen achter een collectief “Wir haben es nicht gewusst.”)

I don’t think so. Want ik weet begot niet waar ik over praat. En het is ook allemaal zo fragiel (bvb: don’t get me wrong: niet dat de Iraakse regering heiliger zou zijn dan die van de US). Ik weet alleen dat ik mij serieus machteloos voel en in de aars geneukt door het gros van de westerse democratische regeringen, die hun achterban gewoon negeren.

Misschien ben ik wel een naïve oetlul, en all too often gedraag ik mij zeker als een misantropische kloothommel. Oorlog voeren in mijn naam is echter een andere zaak, en wie bewust de andere kant uitkijkt is net zo schuldig.