bwards

Ha!
(Om een of andere reden wil ik al een tijd lang mijn teksten met ‘Ha!’ beginnen. Meestal besef ik dan voor publicatie dat het een stopwoord aan het worden is, waardoor ik waarschijnlijk nog nooit een tekst met ‘Ha!’ ben begonnen.)

Ha! Het is mijn gewoonte niet om over die metablogdinges te schrijven –ik lees ze natuurlijk wel, want ik zou anders wel eens helemaal des mensen kunnen vervreemden. Toen ik vanochtend mijn referers afging (jaja, ook dat hou ik in de gaten), vond ik mijzelf terug bij maar liefst twee andere blogs –en de bwards zijn nog niet eens begonnen. (Of misschien net daarom.)

Wann.es deelt mij in –ongetwijfeld in een vlaag van zinsverbijstering– bij de lijst “Wie wil ik zeker terugzien wegens goede herinneringen?” Eens zien of ik die lijst een tweede maal haal, nadat hij mij vanavond ontmoet heeft.

Brutin maakt het –vanzelfsprekend– veel bonter, door mij op te lijsten in zijn BwardsBloggersBingo –op de eerste lijn alstublieft. Voor de goede orde, onbekende mannen die mij ongevraagd aanraken, zullen zich de rest van het leven in castrato mogen uitdrukken. Voor vrouwen gelden vanzelfsprekend andere regelingen. (Oh shut up Bruno, of ge wordt weer rood vanaf het eerste moment dat iemand u aanspreekt.)

Serieus: ik bijt niet hé (toch niet voor ik u beter leer kennen). En ik kijk er eigenlijk wel naar uit. Want ik heb mij genoeg ingedekt met vriendjes en vriendinnetjes zodat ik niet bang moet zijn als (n)iemand mij aanspreekt, en bovendien tel ik ook nog eens twee blogpersoonlijkheden in mijn vriendenkring, waardoor ik gegarandeerd uit de spotlight kan blijven.

(Oh, een gokje wagen naar de ratio fototoestellen/aanwezigen?)