Tegenwoordig wind ik mij zo gauw niet meer op. Niet dat ik meteen Zen door het leven ga (ja, dat moet met een grote ‘Z’), maar ik tracht de kleine dingen zoveel mogelijk te relativeren. In elk geval, ik zat mij op te winden –met een hevigheid die mij achteraf dan weer doet besluiten, na eerst een slapeloze nacht, om voor onbepaalde tijd mijn klep niet meer te roeren– over de slechte kant van de mediatisering, de competitie, het winstbejag, en in mijn gedachten ook de ongerijmdheid van woekerwinsten van de nutsbedrijven op een product dat aan een basisbehoefte van de bevolking moet voldoen en de laksheid van de onbestaande overheid dienaangaande. Maar dat dorst ik al niet meer op tafel te werpen na mijn betoog over de recente volksklucht. (Gelijk wat men hier durft te omschrijven als profiling maar eigenlijk enkel een karakterstudie is; volgende keer gebruikt Vermassen frenologie, zo heeft hij beloofd. Het almachtige volk ziet graag over het hoofd dat series zoals Lie To Me gemaakt zijn aan de hand van een scenario.) Het is hoogtijd voor de Nieuwe Verlichting –en liefst niet met spaarlampen. Ziet ge! Ik begin mij bijna weer op te winden. Tsss.
[update 23:00] –ik neem net de blogs door, en ik zie dat Pietel verwante gedachten heeft gehad.
“De ongerijmdheid van woekerwinsten van de nutsbedrijven op een product dat aan een basisbehoefte van de bevolking moet voldoen” zwijgtstil of mijn bloeddruk schiet door het plafond, het ging de laatste tijden zo goed (door er niet aan te denken).
Grappige gelijkenis.
Was voor mij inderdaad even schrikken want effectief lang geleden dat ik jou nog zo opgewonden (en echt boos) zag. Zou er toch maar geen slaap voor laten want daar wordt niemand beter van.