cds 200907

Euh ja. Sinds ik geen dvd’s meer koop, denk ik dat ik dat gemis compenseer door opnieuw cd’s in huis te halen. Damn you, amazon! Maar zoveel schitterend werk. En zoveel dat ik nog niet heb gehoord.

80. Pass it on / Dave Holland Sextet / 2008 / ***
    Een sextet, dat zijn veel muzikanten om samen te laten spelen. En toch vormt deze groep een eenheid, wat op zich al een hele verwezenlijking is. Als ze dan ook nog eens dergelijk muziek uit hun mouw schudden, is het voor mij al helemaal in orde. Het is niet altijd even intrigerend, maar slaagt er meestal in om de aandacht vast te houden. Lijkt mij ideaal om live aan het werk te zien.
81. For All I Care / The Bad Plus / 2008 / **
    Sinds ik Ethan Iverson en Dave King met Buffalo Collision eerder dit jaar in Vooruit aan het werk had gezien, wou ik een plaat van The Bad Plus in huis halen. Helaas voor mij had ik weer niet goed opgelet, want op hun recente For All I Care doet er voor het eerst een zangeresje mee. Niet meteen waar ik naar op zoek was, maar ik kan mij nog steeds troosten met (Duck) van Buffalo Collision dat ik achteraf in huis heb gehaald.
82. Mostly Coltrane / Steve Kuhn Trio / 2009 / ***
    Geslaagde, maar soms iets te cleane vertolking van een aantal Coltrane composities. Steve Kuhn speelde acht weken met Coltrane, nog voor die in zee ging met McCoy Tyner. En hoewel Kuhn niet het percutieve spelen van Tyner benadert/tracht te benaderen, is dit een interessante herinterpretatie. Een beetje braaf –of ingetogen, zo u wilt– maar uitmuntend om rustig de dag mee te beginnen.
83. Moments d’Eternité / Nathalie Loriers Trio with Bert Joris & String Quartet / 2009 / **
    Grmbl. Kijk, ’t is niet dat deze cd slecht is. Verre van –en al zeker niet technisch. Maar dat strijkkwartet, dat was voor mij echt niet nodig geweest. Het geeft de ganse cd een ijle en zoetsappige sfeer, terwijl er toch meer in de muziek van Loriers zit. Ideaal als achtergondmuziek evenwel, tijdens een dinner party op uw loft of zo.
84. JIM / Jamie Lidell / 2008 / *(*)
    Bevat de hit Another Day. Spotgoedkoop op de kop getikt in Bilbo, naar aanleiding van Gent Jazz. Maar het is vooral iemand om live aan het werk te zien; de cd inspireert mij niet erg.
85. Two Suns / Bat for Lashes / 2009 / *(*)
    Gekocht omdat het volgens een aantal bij ‘mijn muzikale smaak’ zou passen. Niet echt dus.
86. Transistor Radio / M. Ward / 2005 / **(*)
    Ik had het al gezegd, dat ik nog wel iets van M. Ward zou kopen. En ook deze keer waar voor mijn geld gekregen. Iets minder goed dan zijn recente, maar nog steeds warm en intiem.
87. Goodbye / Bobo Stenson / 2005 / ***
    Hoewel de meeste albums van de Zweedse pianist Bobo Stenson kleine pareltjes zijn (zoals ook het recente Cantando), is de man eigenlijk (te) weinig bekend. Piano wordt tegenwoordig nog steeds gemakkelijk met Keith Jarrett geassocieerd, en hoewel de vergelijking mag, is het spel van Stenson ingetogener.
88. The Lost Chords find Paolo Fresu / Carla Bley / 2007 / ***(*)
    Om één of andere reden heb ik dit album nooit willen kopen. Te gehyped, en iemand had mij een belachelijke aversie bezorgd van Steve Swallow en Carla Bley. Tot ik de biografie van Paul Bley las, en ik dringend op zoek was naar een excuus om Carla Bley een tweede kans te geven –een idioot arrogante houding van mijzelf, op elk vlak. Dit is een fantastische plaat, vol emoties en humor. Lees vooral ook de hilarische liner notes waarin de zoektocht van de The Lost Chords naar Paolo Fresu wordt verteld.
89. Without a song: live in Europe 1969 / Freddie Hubbard / 2009 / ***(*)
    De man was pas overleden op 29 december 2008, dus het leek onvermijdelijk dat er heruitgaven zaten aan te komen, of –insgevallend– previously unreleased work. Het zou mijn geen twee keer overkomen, dat ik een album links liet liggen omdat hij gehyped werd, nam ik mij voor, en dus bestelde ik met Carla Bley meteen ook de als uit niets opgedoken live opname van Freddie Hubbard. Uit 1969 alstublieft, dus dat zat al helemaal goed. De energie en intensiteit op deze plaat is wat het meeste opvalt. Net zoals de vakkundigheid van de muzikanten en het schijnbaar vanzelfsprekende samenspel. Candy for your ears, zo omschrijven ze dat.
90. Gently Disturbed / Avishai Cohen Trio / 2008 / ***
    Drum ’n bass, is een gemakzuchtige omschrijving voor deze plaat. Het klinkt redelijk commercieel (so what), en het is met grote bereidwilligheid dat de luisteraar zich in het album laat meeslepen. Het begint redelijk rustig, maar al gauw welt de bas samen et het ritme op en is er geen stoppen meer aan. De cd heeft hier in huis al in elke cdspeler opgelegen, en dat overkomt me niet vaak meer, tegenwoordig.
91. Coltrane plays the blues / John Coltrane / 1962 / ***
    Uitgelezen manier om geïntroduceerd te worden in het werk van Coltrane. Weinig bekende plaat, jammer genoeg, die dateert uit dezelfde periode als het immens populaire My Favorite Things.
92. Coltrane’s Sound / John Coltrane / 1964 / ***(*)
    Nog eentje uit dezelfde periode. Opgenomen in 1960, maar pas uitgebracht in 1964. Bevat o.a. het fantastische Equinox en schitterende interpretatie van Body and Soul. Heerlijke plaat!
93. Live in Japan / Rodrigo y Gabriela / 2009 / **(*)
    Kletterende gitaarmuziek, opzwepende ritmes, intense optredens, en goedkope cd’s (10 euro online). Virtuoos of circusact, het maakt mij niet uit. En al weet ik niet of ook deze plaat mij na twintig jaar nog gaat boeien, het bezorgt mij voorlopig luisterplezier net zoals Friday Night In San Francisco van Paco De Lucia, John McLaughlin & Al Di Meola uit 1981.
94. / Artiest / datum / **

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)