Blije bollekes

“Meneer!”

Ik kijk even verdwaasd rond, maar de juffrouw heeft het wel degelijk tegen mij. “Meneer! Mogen wij zo’n bolleke op uw wang kleven?”

Ze ziet mij twijfelen tussen een onmiddellijke ‘ja’ en een kleine portie gezond wantrouwen.

“’t Is om te tonen dat ge blij zijt,” legt ze uit, terwijl ze met zonder verder dralen twee roodoranje stickertjes op mijn linkerwang aanbrengt. Rechts presenteert zich al een vriendinnetje met een vers blad vol van die bollekes in de aanslag.

“Allez, plak mij maar vol”, scherts ik.

“Niet doen, hé Lore,” zegt het eerste meisje bloedserieus, “anders is het weer juist alsof hij mazelen heeft.”