reflections

“Hier papa, dat is voor jou.” Henri kwam net terug van het toilet in de Buddha Bar waar we vanmiddag gingen eten (de Handelbeurs is gesloten wegens renovatie). Een korte blik op de Week Up die hij in mijn handen stopte, en het ding ging op een hoek van de tafel. Erm wacht. Ik had nog net een bekende foto gezien: de cover van Cello Octet Conjunto Ibérico – Glass Reflections.

Om 19u15 was ik in de Bijloke; ik had in het naar huis komen, in de vroege namiddag, gauw een ticket gekocht. De concertzaal van de Bijloke is een juweeltje wat architectuur betreft; akoestisch klinkt het nogal vlak. Ik was er al eerder geweest, voor een concert van Kronos Quartet, vorig jaar (of is het al twee jaar geleden), naar aanleiding van de release van hun Nuevo CD. En dat was me uitstekend bevallen.

de stedelijke concertzaal in de bijloke

Het Cello Octet moest er duidelijk niet voor onder doen, dat bleek al bij de eerste tonen van The Secret Agent. Philip Glass en cello, zalige combinatie. Alleen jammer dat: (1) de instrumenten electronisch versterkt werden (liever unplugged voor mij) en (2) er bovendien nog een tape meespeelde om de ‘ontbrekende’ instrumenten in te vullen. Die instrumenten waren bovendien absoluut niet noodzakelijk voor de composities, en leken te zweven boven en vóór de klanken van de cello’s uit.

Helemaal jammer werd het op het einde van het eerste deel, tijdens Attack and Fall uit de opera Akhnaten. Hoewel het de bedoeling is/was van Glass om het geheel een beetje chaotisch en overdonderend te laten overkomen, werd de geluidschaos absoluut niet beheerst, en hoorde het stuk als een ongecontroleerde geluidsbrij. Gelukkig werd aan het geluidstechnisch euvel verholpen voor het einde van het tweede gedeelte.

Voor de rest viel er niets op aan te merken, integendeel. Het Cello Octet zette schitterende uitvoeringen neer van o.a. stukken uit The Secret Agent en de Strijkkwartetten, en een al helemaal impressionante Funeral of Amenothep (ook uit Akhnaten). Aan het einde kregen we een encore, door de Spaanse dirigent, Elias Arizcuren, in perfect Nederlands ingeleid: Met zulk een prachtige stemmen [voor de delen uit Akhnaten werd het Cello Octet bijgestaan door 7 zangers] kunnen we natuurlijk geen kleine stukjes brengen. Dus u krijgt de hele Funeral opnieuw.

Meer!