cds 200805

Tell you what, ik heb cd winkels ontdekt in Seattle. Waarschijnlijk enkel het topje van de ijsberg (en die in Borders en Barnes & Noble niet meegerekend), en dan nog alleen omdat ze binnen wandelafstand liggen. Dat is belangrijker dan u denkt, gezien wij niet over een wagen beschikken, en ook verder dan u denkt, gezien wij dat toch gewoon zijn van in Gent, al hebben we daar alletwee een abonnement op het openbaar vervoer –en een wagen. Geen twee wagens evenwel.

Edoch: het overzicht, en dat gaat deze keer gepaard met een nieuwe Muxtape, jawel!

Eigenlijk ben ik altijd al een fan geweest van Kate Nash. Ik heb het album nooit willen kopen, omdat ik ervan overtuigd was dat het wel in de aanbieding bij Bilbo zou komen te liggen, maar kijk, hier in Amerika heb ik het gevonden voor ocharme 8 USD. Iedereen kent Kate Nash ondertussen, velen zijn haar beu gehoord, en voor wie dat nog niet het geval is, kijkt waasrchijnlijk uit naar de opvolger van haar debuut. Eentje dat u mogelijks nog niet gehoord hebt, op deze Muxtape: Mariella, ook al voor het bedrieglijk vrolijke never ever ever ever ever ever ever ever ever ever. Commerieel, jawel, maar van het genietbare soort.
Muxtape track: Mariella

The Raconteurs werd mij in maart nog aangeprezen via iTunes. Jaja, dacht ik, ze zijn weer pushy, bij Apple. Maar ik luisterde naar een paar fragmentjes, en het klonk lang niet slecht. Toen ik mijn eerste muziekwinkel vond in Seattle stond de cd op een luisterpost, en ik heb de eerste twee liedjes beluisterd, en meteen meegenomen. Een beetje rondneuzen op internet, en dan blijkt dat o.a. Jack White (van The White Stripes) in de groep speelt.
Muxtape track: Carolina Drama.

Bill Frisell heb ik ontdekt met Good Dog, Happy Man, dat twee jaar na deze Nashville werd gereleased. Frisell speelt voornamelijk jazz, maar dan eerder het soort fusion met elementen uit klassiek en country (zoals op deze cd). Het is een eigenzinnig werk, en voor mij hoefden de vocale stukken eigenlijk niet. De rest is vintage Frisell. Hij is opgegroeid in Denver (vandaar waarschijnlijk ook de country-invloed), heeft zelfs een jaar in België gewoond, en woont sinds de jaren 90 in… Seattle. Plaats Bill Frisell in hetzelfde rijtje als John Scofield en Pat Metheny.
Muxtape track: Go Jake.

Charles Lloyd vergast on na het heerlijke Sangam op deze live cd. Ik had weinig keuze voor de track, gezien muxtape maar een beperkt aantal MB upload biedt. Niettemin, La Colline de Monk is een interessante Monkspielerei, maar niet het beste van de cd. Dat wordt uitkijken naar Jazz Middelheim!
Muxtape track: La Colline de Monk.

Voor Middelheim is er eerst nog Gent Jazz, en daar treedt deze groep op: Pat Metheny feat. Christian McBride en Antonio Sanchez. Alweer een live cd, zodat u goed voorbereid bent.
Muxtape track: Inori.

En een laatste beetje jazz met alweer een live cd. De stap van Metheny naar Brad Meldhau is helemaal niet groot. De keuze van de track was alweer beperkt, maar biedt een geslaagde overgang van jazz naar de volgende artiest.
Muxtape track: Wonderwall.

Third van Portishead is evenwel een beetje een ontgoocheling. Er wordt gewoon verder gewerkt alsof geen 11 jaar zijn voorbij gegaan sinds het vorige album. De beste Portishead blijft overigens nog steeds die Roseland NYC Live.
Muxtape track: Nylon Smile.

Het was vooral de cover die me aantrok tot The Age of Understatement van The Last Shadow Puppets. Maar toen ik de cd aan de luisterpost te horen kreeg, wist ik gewoon dat ik hem –net zoals die van The Raconteurs– moest hebben. Het project met o.a. de zanger van de Arctic Monkeys hebben geleid tot een verzameling korte, gebalde songs met veel energie.
Muxtape track: My mistakes were made for you.

Het beste hebben we wel degelijk tot het laatste bewaard. Richard Swift is een duizendpoot: regisseur, producer, singer-songwriter, en in 2007 ging hij nog met Wilco op tournee. Wie naar Richard Swift as Onasis luistert maakt zich waarschijnlijk net als ik de bedenking dat dit gefundeness fressen is voor de Gentse Vooruit. Fantastische dubbelcd –al is die dubbelcd maar een kleine 40 minuten lang.
Muxtape track: Knee-High Boogie Blues.

Tracks te beluisteren via volume12.muxtape.com

26. Made of Bricks / Kate Nash / 2008 / **(*)
27. Consolers of the Lonely / The Raconteurs / 2008 / **(*)
28. Nashville / Bill Frisell / 1997 / **
29. Rabo de Nube / Charles Lloyd Quartet / 2008 / ***
30. Tokyo Day Trip / Pat Metheny / 2008 / ***
31. Live / Brad Mehldau Trio / 2008 / ***
32. Third / Portishead / 2008 / **
33. The Age of Understatement / The Last Shadow Puppets / 2008 / **(*)
34. Richard Swift as Onasis / Richard Swift / 2008 / ****

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)