“Wat ik mij dan afvraag hé, is of ge hem dat in zijn gezicht zoudt durven zeggen.”
– “Dat hij gelijk ne kleuter speelt? Dat is geen kwestie van durven, maar natuurlijk zou ik hem dat niet in zijn gezicht zeggen.”
“En tegen een recensent?”
– “Natuurlijk wel.”
“…”
– “Maar dan niet zo h�. Ik zou waarschijnlijk zeggen dat ik zijn spel te klinisch en te koud vind, dat hij elke noot afzonderlijk speelt zonder samenhang, of misschien zou ik het zelfs te veel staccato durven noemen. Dat is hetzelfde, maar dat geeft meer autoriteit als ge daar zo’n moeilijke woorden voor gebruikt.”